I'M SORRY GOODBYE REJEA
KAREN
CHAPTER SEVEN : YOU BELONG TO ME.
Bayad na ang bill namin dito sa hospital at laking pasasalamat ko iyun kay ford. ngayung hapon medyo ok ok na si mom, dahil iniinom naman niya yung mga gamot at dahil din sa pag courage namin sakanya. Ayun din kasi bilin ng doctor. Kaya ngayun e wala na kaming problema nag hihintay nalang kami na i-discharged nalang siya.
"rejea, 'nak?"
Napahinto ako sa pag babasa ng magazines at napatingin ako sakanya.
"baket mom?"
Umupo siya sa pag kaka higa.
May sinabe siya saakin na nakapag pa realize na naman sa sarili ko.
"hello!! Good afternoon!" nakangitimg bungad sa amin ni ford.
Nahinto ang pag uusap namin ni mom dahil andiyan na si ford.
Nilagay niya muna bag niya sa gilid saka niya kinausap si mom. Tinitingnan ko lang sila habang nag tatawanan. Paano napaka joker ni ford kaya napapatawa niya si mom. Hindi ko naman maiwasang titigan si ford.
Tama nga siguro sinabe ni mom saakin. Tumayo ako saka lumabas pumunta ako sa rooftop. Sobrang maginhawa dito, e. Ang hangin maaliwalas at kita mo lahat ng mga bahay.
"baket ka umalis kanina?"
"wala, gusto ko lang pumunta dito." nakangiti kong sabe.
Maya maya e naalimpungatan ako sa sinabe ko, sumagot ako sa taong 'di ko naman kilala. Lumingon ako sakanya at nakangiti rin siyang nakatingin saakin.
"Ford? Baket ka andito?" tanong ko.
Bumuntong hininga siya saka tumingin sa kawalan.
"sabihin na nating.. Gusto rin kita makita at makausap mag isa." sambit niya.
Bahagya na naman kami natahimik.
Tinitigan ko siya habang naka tingin siya sa kawalan.
"siguro tama yung sinabe ni mom saakin!" sambit ko saka umiwas ng tingin.
Alam ko naman at naramdaman ko na tumingin siya saakin.
"ano 'yun?" curious niyang tanong.
Muli akong tumingin sakanya at ngayun mag kakatitigan na kami.
"hindi ka ba talaga manliligaw? Gusto mo tayo agad?"
Na shocked siya sa sinabe ko. Buti naman, na shocked din ako nang nag tapat siya, e.
"ford!"
Ayan natulala na siya.
"h-huh? A-no ba ibig mong sa-sabihin?" nautal niyang sabe.
Same na same kami nautal din ako nung nag tapat siya, e. Hahhahha.
"ahmm.. Sasagutin na kasi kita kaso tinatanong ko kung wala ka bang balak na manligaw!" sambit ko.
Nabuhayan siya at kitang kita ko ang saya sa ngiti niya.
"totoo ba ito? Karen?" hindi niya mapaniwala.
"hala! Hoy, baket ka umiiyak?" pag aalala ko. Lalake ba ito? Umiiyak siya.
Hinawakan niya kamay ko.
"sinasagot mo na ba talaga ako?" sambit niya. Nag kakatitigan kaming dalawa. Anlakas na naman ng tibok ng puso ko.
"ahmm.. Wala ka balak manligaw talaga?" sambit ko ule.
YOU ARE READING
I'm Sorry Goodbye Rejea Karen
Short StoryRejea karen isang pinanganak na may kaya ang magulang pero sa isang iglap ang buhay niya ay mag babago. magiging bread winner siya ng kanyang pamilya. A kind of person na sobrang down to the earth. Almost lahat ng problema dumaan na sa buhay niya p...
