Chapter 3:
Parehas kaming naka-pasa ni Yago sa UP diliman. Si Yago nagpharmacy, ako naman nagnursing. Akyat ditto, baba doon. Madalas na akong himatayin dahil sa sobrang pagod at init. Sabi ni mama na magpatingin na ako sa doktor dahil sobrang nag-aalala na siya sa akin.
Mommy: anak magpatingin ka na nga sa doktor.
Heart: ma okay lang ako.
*Pumunta yung mommy ni heart sa kusina at*
Mommy: Anak! Anak! Gising! Tulong! Tulong!
*nasa hospital na sila*
Heart: ma, nasan tayo?
Mommy: nasa hospital anak. Nahimatay ka kasi e. Tawagin ko lang yung doctor ah.
*at pumasok nga ang doktor sa kwarto ni heart*
Mommy: doktor ano po bang meron?
Doktor: iha, I’m very sorry to say. Isang taon na lang ilalagi mo sa mundo. Mahinang mahina na talaga ang puso mo. Ang tanging pag-asa mo lang ay heart transplant.
Mommy: sige thank you dok
Heart: *cries* ma, bakit ganun? Kung kalian naman na Masaya na ako tsaka naman mangyayai to. Ma bakit?
Mommy: shhh… tama na ah.
