.:TANITIM:.

36 2 1
                                    

    Her şey bir kış akşamı başladı,yeşil kadife montumla,bir okul dönüşün de yan yana yürüyorduk.Montum o kadar yer kaplıyordu ki uzaktan bakılsa iki kişi gibi görünürdük.Daha acısı eşek öldürüp yiyen çantam bana acımak konusunda direniyordu.Zaten acınası bir lise hayatına sahipken bu iki unsur ve daha fazlası bana yardım etmiyordu.Tabi ki bütün ailem gibi yüzlük bir öğrenciydim,ama asıl sorunda bu,notlarım lise hayatımı yiyip tüketiyordu.Amerikan okullarına özenen arkadaşlarım çalışkanlara pek iyi gözle bakmıyorlardı.Bense hayatını babasının mutlu olmasına adayan Güneştim,adım *Güneş* yani.Lise ikiye gidiyorum.Eski Doğan Lisesi 2.sınıf.

    Babam bundan 2 yıl önce bunama denilen o illete çok genç yaşında yakalandı,annem desem 8 yıl önce,ben 4 yaşındayken ölen ağabeyimin kahrından öldü.Annemin ölümünden bir sürü saçmalık çıkardım,ağabeyimi daha çok sevdiğine inandım,sonra babamı sevmediğine,babaannemden nefret ettiğine,en sonunda bir sonuca vardım.O burada oğlunun acısına unutmak için bir ilaç bulamamıştı,o bizim ona yetmeyeceğimize inanmıştı.Babam annem öldükten sonra ağabeyimin acısını ikiye katlamıştı,onun bu dünyadan göçme vakti gelmişti.Ama biliyorum ki,bundan kesinlikle eminim beni burada yaban ellere bırakmak istemiyordu.Küçük olmayan kızını korumaya çalışıyordu,her ne kadar koruyamasa da.Kendisi de biliyordu o sadece bana yük oluyordu,ama ben de her vicdanı olan evlat gibi karşısına geçip*baba artık seni istemiyorum*diyemiyordum ona.Şimdi ise annemin ölümünden faydalanıp,elimizdeki ufak şirketi satan üvey teyzelerimin yanında yaşıyorduk.Buldukları her saniye bize baktıklarını kafamıza kakıyorlardı.AHHHH….Bilmem kaç defa onlara*bize bizim paralarımızı yiyerek bakıyorsunuz*demek istedim.Neyse ki böyle bir şey yapamam,yaparsam babamla iyice sokakta kalacağız.Sinirimi evdekilerden çıkaramayınca,haliyle okuldan çıkarıyordum.Bunun yüzünden beni zorla alan son lisemden de atıldım.Babam  en son kendini acındırarak beni bir liseye daha kabul ettirdi.Onun kendini acındırması beni çok üzüyordu.Hele kendine kalan bir avuç imkanı benim için kullanması bana,kendimi piç gibi hissettiriyordu.

    Artık olacakları görecektim ya da yaşayacaktım.Ama kesin olan bir şey var ki,bu okul içimde çürümüş adeta kokmuş birkaç duyguyu filizlendirmişti.mesela *AŞK*…..

Melek ÇocukHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin