de ketting {H.S}

achtenvijftig

Het is donker als ik iemand zachtjes mijn naam hoor roepen.

"Sophie! Sophie!"

Ik knipper met mijn ogen en voel ineens een arm om mijn middel. Ik duw mijn hoofd verder in het kussen.

"SOPHIE!"

Nu doe ik wel mijn ogen open en zie Simone vaag voor me staan. Ze heeft het gordijn een stukje open geschoven waardoor er licht in mijn ogen schijnt en ik kreun.

"Hoe laat is het?" Vraag ik als ik me omgedraait heb.
"Bijna tijd om te gaan, we moeten ons over ongeveer 3 uur melden op het vliegveld."

Ik zucht en nestel me tegen Harry aan, die zijn arm nog strakker om me heen slaat.

"Morning love." Zegt hij en veegt wat haar uit mijn gezicht. Ik haat met los haar slapen en ik snap niet waarom ik dat nu wel gedaan heb.

"Goedenmorgen." Fluister ik verlegen terug. Ik zie er vast niet uit plus ik heb een ochtend adem die vast heel erg stinkt.
Harry grinnikt en drukt een kus op mijn voorhoofd.

Ik kruip nog dichter tegen hem aan en voel hij zijn arm weer ontspannen.
"Ik wil niet uit bed." Zeg ik en nu voel ik Harry zuchten.
"Ik ook niet maar je mag je vliegtuig niet missen zo."

Na een half uur, worden we ons bed uit getrokken door niet alleen Simone maar ook door Niall wat hen een verbaasde blik van mij en Harry oplevert.
Simone en ik besluiten ontbijt te halen voor de jongens en lopen over straat als ik Simone een kleine duw geef.

"Heeft Niall bij jou geslapen vannacht?" Grijns is en Simone begint gelijk te blozen.
"Ja dus! Zoent hij goed, slaapt het lekker naast hem?"

Simone drukt snel haar hand op mijn mond maar dat houdt me niet tegen. Ik begin onzin dingen te roepen terwijl Simone me begint te sussen.

"Ssttt oke oke." Lacht ze en verteld dat Niall inderdaad naast haar geslapen heeft vannacht maar er niks gebeurd is op de zoen van gisteravond na.

"En jullie dan? Harry heeft ook naast jou geslapen vannacht, zoent hij goed?" En nu is het mijn beurt om haar te sussen.

"Siem oke! Ja hij zoent goed en verder is er niks gebeurd!" Vertel ik.
We lopen nu door de winkel op zoek naar eten.

"Vind je het alleen niet snel na Luke?" Vraagt Simone ineens als ik verse croissantjes in een zakje stop.
Ik stop en kijk haar twijfelend aan.

"Nee niet echt eigenlijk, bedenk ik me nu. Tuurlijk is het misschien snel maar bij Harry voelt het goed. En toen ik hem zoende of als ik hem alleen al aankijk, voel ik dat gekke gevoel in mijn buik. Bij Luke was dat veel minder."

Simone kninkt en stopt een potje jam in het mandje dat ze draagt.

"Maar goed", ga ik verder, "sprookjes bestaan niet en een leven met Harry al helemaal niet dus als we thuis komen, is alles weer zoals normaal." Ik zucht terwijl ik een fles verse jus d'orange uit een koeling pak.

"Nou dat denk ik niet." Zegt Simone. Ik kijk haar verbaasd aan en zie haar glimlachen.
"Hoezo denk je van niet? Denk je dat die jongens straks tijd voor ons hebben? Ze hebben het nu even niet druk maar het is wel de bekendste band op de wereld Siem. En kijk naar ons. Hoe leuk ik Harry ook vindt, wij zijn echt niet zo bijzonder."

We staan ondertussen bij de kassa. Als alles gescand is, betaal ik terwijl Simone alles in tasjes doet. De weg terug naar het hotel is stil. Als we binnenkomen, zitten de jongens op de bedden op ons te wachten.

"Hee!" Zegt Niall terwijl ze plek maken voor ons en de boodschappen. Simone is heel erg stil en ik heb spijt dat ik haar waarschijnlijk gekwetst heb. Maar wat verwacht ze dan? Twee jongens van de meest bekende band in de wereld die tijd voor óns hebben?

Als het ontbijt op is, hebben we nog iets meer dan een uur voordat we ons moeten melden op het vliegveld.
We moeten ons nog omkleden dus besluiten de jongens ons even met rust te laten zodat wij ons rustig kunnen omkleden en ons ding kunnen doen.

Na een half uur krijg ik een smsje van Harry.

Klaar? We wachten buiten op jullie x

Simone en ik hebben amper met elkaar gepraat, alleen als we wat nodig hadden of als we iets zochten.
"Simone ben je klaar? De jongens wachten beneden op ons."
Ze knikt en we pakken allebei onze spullen bij elkaar.

Als we beneden komen, pakken twee mannen onze spullen aan. Een derde man neemt ons mee naar buiten.
Ik schiet gelijk in de lach als ik de jongens zie. Niall staat voor een mega limousine, Harry komt er aan de bovenkant van de limo uit door het dak.

"Tadaaaaa!" Roepen ze allebei zodra we door de deuren lopen.

Harry klimt door de deur naar buiten en geeft me een dikke knuffel.
"Harry waarom is dit?" Vraag ik lachend.
Hij kijkt me lachend aan. "Kom maar gewoon en geniet!"

We zijn met zijn vieren een drankje aan het doen, terwijl de limousine naar het vliegveld rijdt.
We komen veel snel bij het vliegveld aan, ik wil eigenlijk helemaal geen afscheid nemen.

Als we uit de limousine stappen, stapt Paul net uit een andere auto. Hij knikt naar ons en wacht tot we vlak achter hem lopen. We willen net door de deuren naar binnen lopen als Paul ons tegenhoudt.
Hij verteld ons dat er super veel fans binnen zijn en dat we via een andere ingang naar binnen moeten.

We lopen om het gebouw heen als we ineens meiden horen gillen. Paul zegt dat we moeten opschieten maar als ik achterom kijk, komen de meiden de hoek al omgerend.
Harry trekt me aan mijn hand mee en even later staan we binnen. Twee beveiligers houden de deuren dicht terwijl de meiden van de buitenkant er hard op bonken.

We lopen naar de goede gate, checken ons in en gaan dan op de plastic stoelen zitten.
Harry pakt mijn hand vast en ik zit zo dicht mogelijk tegen hem aan.

Als er wordt om geroepen dat we in het vliegtuig moeten stappen, moeten Simone en ik wel afscheid nemen van de jongens.

De jongens lopen mee totdat wij onze tickets moeten laten zien en ze niet meer verder mee mogen lopen.

Harry trekt me naar zich en toe slaat zijn armen om me heen. Ik sla mijn armen om zijn middel en knuffel hem bijna plat.

"Bedankt Harry, voor afgelopen dagen. Ik vond het echt heel erg leuk."
Ik kijk omhoog als ik iets naar achteren stap en vang Harry's blik.

"Jij bedankt voor het komen. Ik vond het ook leuk en ik ben blij dat jij het ook leuk vond." Antwoord hij met een grijns.
Mijn armen hangen los om zijn middel, zijn armen over mijn schouders.
Hij trekt me langzaam weer dichterbij en drukt zijn lippen bijna op die van mij.

"Ahum."
Ik draai snel mijn hoofd weg en dat zorgt ervoor dat Harry's lippen op mijn wang belanden.

"IEWL LIKTE JE ME NOU?!" Ik kijkt verschrikt Harry aan die begint te lachen.

"Gadver Harry dat is e-"

"AHUM."

Dezelfde stem onderbreekt ons weer en we kijken om.

"Jullie moeten nu echt instappen." Vertelt een man ons en ik zucht.

"Ik spreek je gauw oke?" Zegt Harry als hij een pluk haar achter mijn oor stopt.

Ik knik en geef hem een laatste kus. Ik draai me om naar Niall die me een knuffel geeft.

Voordat ik het vliegtuig instap, draai me nog een laatste keer om en zwaai naar Harry.
Hij staat met een zielige blik heel hard te zwaaien. Hij zwaait zo hard dat hij per ongeluk Niall slaat en dat zorgt ervoor dat Niall Harry een beuk geeft.

Simone ziet het ook en begint te lachen. Ze slaat haar arm om me heen en samen lopen we het vliegtuig in.
Op naar huis.

~
Misschien wel de belangrijkste jongen in mijn leven (soort van dan) is 21.
Het is super raar om te bedenken dat ik hier nu een boek over hem schrijf en hij me niet eens kent.
Onbewust zijn we toch met elkaar opgegroeid. We waren allebei 16 toen X Factor voor hem begon en ook de beste tijd van zijn leven, mijn leven ging ondertussen gewoon door.
Ondanks dat ik zoveel van hem weet, ben ik voor hem een totale vreemde. En hij is dat misschien ook nog wel voor mij.
Ondanks dat weet ik dat hij een hart van goud heeft en ik hem het allerbeste gun, as long as he's happy: I'm happy. (Ook al date hij misschien iemand die ik dus echt niet mag.)
Happy birthday Styles, I love you so so much. 💕