More than just a friend.

hoofdstuk 1

Harry's POV

We zitten in de studio een nieuw nummer op te nemen. Het is een stuk waar Louis moet zingen. Hij heeft echt de stem van een engel. 'Wat denk ik nu?' denk ik bij mezelf. 'Ok hij heeft een mooie stem maar de stem van een engel? Sinds wanneer denk ik zo over hem?' De vragen spoken in mijn hoofd. Ik ben zo in mijn gedachten verzonken dat ik zelfs niet merk dat ze mij roepen. "Hey Harry." Ik schrik uit mijn gedachten als ik een stomp tegen mijn schouder voel. "Wat?" vraag ik. "Je moet zingen." zegt Liam. "Ow." antwoord ik. "Is er iets?" vraagt Louis. Zie ik nu ongerustheid in zijn ogen? Nee dat zal ik vast wel verkeerd gezien hebben. "Nee." antwoord ik. "Ow omdat je zo afwezig leek." zegt hij. "Nee er is niet." zeg ik. "Ok." zegt hij ineens vrolijk. Ok dan. Ik sta recht en ga mijn stuk zingen. Als ik aan het zingen ben merk ik dat Louis heel de tijd naar mij aan het kijken is. Het is een beetje raar moet ik zeggen. En wat ook raar is, is dat ik daardoor een raar gevoel krijg in mijn buik. Een gevoel dat ik steeds meer heb als ik bij hem ben. 'Wat als... nee dat kan niet ik kan geen gevoelens voor hem hebben. Of wel?' Ik weet het echt niet. 

Louis' POV

Harry is aan het zingen. Hij heeft echt een pracht van een stem. Ik ben zo in de ban van zijn stem dat ik niet doorheb dat ik aan het staren ben. Als hij naar mij kijkt geeft hij zijn typische glimlach waardoor ik vlinders in mijn buik voel. Ja ik moet toegeven ik heb gevoelens voor Harry maar zal het waarschijnlijk nooit kunnen tonen door onze carrière. Dat is een groot nadeel van beroemd zijn. Je kan niet 100% zijn wie je wilt. En Harry voelt waarschijnlijk toch niets voor mij.

We zitten in de auto die ons naar onze adressen brengt. Als eerst zetten ze Harry af want dat huis kwamen we het eerst tegen. Ik zal blij zijn als ik thuis ben want ik ben echt moe. Na eerst nog Niall en Liam afgezet te hebben komen we aan mijn huis. "Bye Louis." zegt Zayn. "Bye Zayn." zeg ik en stap uit. Ik sleep mijzelf naar de voordeur en negeer de flitsen van de camera's. Als ik binnenkom ga ik direct naar mijn kamer. Ik kleed mij uit en plof in mijn bed neer. Ik twijfel nog even om een sms naar Harry te sturen en beslis om dat te doen.

*sms*

Slaapwel hazz. Sweet dreams ;) x

Stuur ik en nog geen minuut later val ik in slaap. 

Harry's POV

Ik val bijna in slaap als mijn gsm trilt. Ik kijk op mijn gsm en zie Louis' naam. Als ik het berichtje lees krijg ik een glimlach op mijn gezicht. En niet zo maar een glimlach, maar een glimlach die je hebt als je van iemand houd. Ja, ik hou van Louis. Met die gedachte val ik in slaap. 

De volgende morgend als mijn wekker gaat graak ik echt mijn bed niet uit. Maar dan herriner ik mij eraan dat we vandaag terug naar de studio moeten. Met de gedachten dat ik Louis zie lukt het me al beter om uit mijn bed te graken. Het is moeilijk om voor iemand gevoelens te krijgen als je 1: er nooit voor uit kunt komen door je carrière en 2: hij toch niets voor jou voelt. Met die gedachte strompel ik naar benden om te ontbijten. Ik neem een kom met cornflakes en ga in de zetel zitten. Ik begin wat rond te zappen maar er is niets wat men gedachten bij Louis kan weghouden. Ik heb het echt zitten.