Daar stond ze dan.
Voor de spiegel met een mes in haar hand. De duivel die in haar hoofd begint te zeggen " ja doe maar niemand gaat je missen je bent zo lelijk'.
Daar stond ze dan.
Mes in de handen tranen in de ogen. Het enigste wat ze kon doen is wenen.
Toen dacht ze na en ze zei 'NEE !! Ik kan dit aan ! Er gaat mij zeker iemand missen en ik geef niet op!'
Daar stond ze dan.
Voor de spiegel zonder mes en ze begon met een glimlach te kijken naar het leven en naar haar eigen spiegelbeeld.
