A Rock's Kryptonite | JenLisa

Chapter 7: Vanished

Jennie

Hindi ko alam kung anong gagawin ko, kasalanan ko to, dapat hindi ako nagpahiwalay sa kaniya at naglandi sa iba. Habang ang tuwa tuwa ko sa lalaking iyon, siya naman ay pinagsasamantalahan. Ano ba to, bat parang kumikirot ang puso ko? Di ko pa siya ganoong kakilala pero ano ba ting nararamdaman ko?

Nandito ako ngayon sa kaniyang bahay binabantayan siya, hanggang titig nalang ako, kasi wala akong magawa.

"Kay ganda ng mga bituin sa langit Lisa, kung nakikita mo lang" ayun kinakausap ko siya habang tulog. Nawalan kasi siya ng malay ulit.

Damang dama ko ang kaniyang galit nang sinampal niya ako. Di masakit para sa akin pero nung nakita ko ang kaniyang mata puro takot at may halong galit at lungkot. Magaling kasi ako diyan dahil mata minsan ang ginagamit namin sa paguusap.

"Pasensya na," ano ba talaga ang nangyayari sa akin? ni paghingi ng tawad, wala akong sinseriko, nakakainis lang isipin na may nasasaktan akong iba peroo di ko yun maramdaman.

Wait, anooo tooo. iw iw. Ano ba tong likidooong pumapatak sa mukha ko, pangalawang beses na to. Di naman ako masaya, at mas laong hindi ako takot.

"Ih"

Pangingiwi ko,

Habang abala ako sa mata ko may nakita ako sa langit, mabilis na dumaan. ipinagwalang bahala kolang yon dahil di ko naman alam.

Sinimulan ko nang isara ang mga bintana dahil lumalalim na ang gabii, pati yung pinto sinara ko narin.

Habang isinasara ko ang pinto napaisip ako bigla, kumusta na kaya ang mga Moliven kagaya ko? ano kaya ang ginagawa nila doon.

Meanwhile in Moldovar,

Third Person POV

Mula nung mawala si Jennie sa Moldovar ay siya nalang ang inisip ng kaniyang ama, napabayaan na itong mamuno ng maayos kaya magkaroon ng napakaraming gulo.

Si Mr. Jerpitu, ama ni Jennie ay araw gabing naghahanap sa anak nito kaya nakakulong lang sa laboratory room niya at doon gumagawa ng isang imbento, mahanap lang ang anak. Di nito namamalayan ang mga nangyayari sa labas.

"Ahhhh"

Sigaw doon, sigaw dito,

*boom*

Putok doon, putok dito.

Lahat ng ito ay kagagawan ng kapatid ni Jerpitu na si Jerwalo. (joke) si Smar. Si Smar ay isa ring Moliven na tinakwil dahil sa pagiging taksil nito. Sinuway nito ang kaisaisang patakaran ng Moldovar, ang umibig ng isang tao. Dahil sa galit ay nakalimutan na niya ang kaniyang pagkatao at nagbalak na gumanti.

"Sige, Isa'isahin niyo ang mga Moliven, tanggalin niyo sa kanila ang pagiging Moliven at ibigay niyo sa akin ang kanilang kapangyarihan. upang masakop ko na ang buing Moldovar. BWAHAHAHAHA" nakakatakot na tawa ni Smar ang rinig sa buong Moldovar.

Inisa isa ang mga Moliven at lahat ay nagbago ang hitsura at pati ang emosyon. Kulay, hugis at mukhang tao na sila ngayon. At umiiyak na rin, marunong nang masaktan. Kung dati ay isip ang ginagamit ngayon pati puso na.

"Jerpitu! Buksan mo ito nagkakagulo sa labas" ani ng asawa nitong si Jerpita (Joke again) Nuarus. Galit nitong binubuksan peroo di binubuksan ni Jerpitu.

"Asawaa ng aking magaling na kapatid, Nuarus, hindi parin kumukupas ang iyong ganda HAHAHHAHHAHAH"

"Salbahe ka Smar!" Akmang ginamit nito ang kapangyarihan ngunit nabigo ito nang simulang higupin ni Smar ang kaniyng buong pagka Moliven,

Ang dating matapang, matalino at magandang nagaasul na Nuarus ay napalitan na ito ng kayumanggi at kulubot na balat. Takot na rin ito di gaya ng katapangang naipapakita ng isang Moliven.

"HAHAHAHA, nakakasiya namang tingnan ang matapang na Nuarus ay lampa at takot na ngayon"

isang sigaw niya ay biglang nahimatay ang reyna.

"Duwag HAAHHAHAHAHA"

"Tila mas nasasabik akong makitang duwag ang mabait kong kapatid HAHAHAHAHA, Jerpitu? Jerpitu? Andito na ako, andito na si kuya HAHAHAHAHA"

Hindi mabuksan ang pinto kaya ginamit nito ang kanyang kapangyarihan.

Nasabik nitong makita ang kapatid na may halong galit.

"Mapapatay na kita sa wakas o aking kapatid."

Galit na galit ito habang nakangiti.
Imbes na lumaban si Jerpitu ay ngumiti ito. At di pinapansin ang presensya ng kapatid.

"Sa wakas" May hawak siyang isang medisina, naguguluhan si Smar at naninibago sa kaniyang kapatid

"Saka na kita babalikan kapag matapos na ako sa mas importanteng gagawin ko taksil kong kapatid. Smar, Paalam" Nakangiting ininom ang medisina nito at nawala ng parang bula.

"Ahhhhhh!"

Nabigong makuha ni Smar ang kapangyarihan ni Jerpitu. Pagalit siyang pumunta sa trono nito.

"Di ko man nakuha ang iyong kapangyarihan ay may sapat na akong kapangyarihan para mapuksa ka"

"Tulonnngggg Tuloonggggg"

"Ano ba tong naririnig ko? Bakit ba ako nagkakaganito? Arayyyyyyyyyyyy. Ahhhh"

Pagsisigaw ni Smar dahil sa sakit ng ulo, nagdulot ito ng pagkahilot himatay.

End Of POV

Jennie's Point of view

"Ahhhhh! Wagg waggggggg!"

Nagising akong nakarinig ng sigaw mula kay Lisa.

"Lisa, Gumisingggg kaaaa"

Inalog alog ko na siyaa dahil halatang nahihirapan na siyaaaa hanggang sa magising siya.

"Papa!"

Chowprince ❣

Abangan ang susunod na mangyayari. ❣