Umudum Var🎈

🎈Benim gibi...🎈

Eveeett! Yepyeni bir acemi proje ile karşınızdayım. Umarım merakla ve yüzünüzde taptaze tebessümlerle okursunuz.
Bu hikayeyi en beklenmedik anlarda çıkagelen umutlara adıyorum..

Bazen insan kendini yapayalnız hisseder. Aslında tam kalabalığın ortasındadır fakat hiçbir ses işlemez o an kulağına. Bedeni kapalıdır herşeye. İşte tam da şu an öyle hissediyordum. Okulda cam kenarına bakan sıraların en sonunda oturuyordum fakat ne öğretmeni ne de öğrencilerin seslerini duyuyordum .

Evet öğrenciler dedim arkadaşlarım değil, çünkü bu berbat ortamda , aslında bomboş kafaları olan ama kendini zeki zanneden "arkadaşların"arasındayım ve bundan hiç hoşnut değildim. Ama ne yapayım annem ve babamın "bizim kızımız okuyacak ve adam olacak"adlı nutuklarını çektikten sonra kendimi buna mecbur hissediyordum.

Aklımda böyle düşünceler dört dönerken sakin ruhumu çıldırtacak söz sevgili matematikçimizden geldi.

"Buse,kızım bir zahmet istersen bu soruyu da sen çöz, ne dersin?"

Bok derim hocam, ne diyeyim! Hocaya kedi yavrusu bakışımı atmıştım fakat işe yaradığını zannetmiyordum. Umutsuzca tahtada ki soruya baktığımda çözemeyeceğimi anladım ve yavaş adımlarla tahtaya ilerledim.

Şu an içimden hatim indirmeye başlamıştım. Umarım kurtuluşum olurdu. Zil çalsın lütfen Allahım, lütfen...

Elime tahta kalemini aldım ve soruya boş boş bakmaya başladım. Acaba beyin falan ışınlanamaz mıydı bana şu an yoksa hiçbir şekilde çözemeyecektim. İç sesim Nihat Hatipoğluna bağladığı sırada sınıfın kapısı çaldı ve ardından kurtuluşum olan müdür beyimizin kel kafası gözüktü. Allah razı olsun bu adamdan,olmasaydı ne yapardık biz yareppim!

İç sesimden 'döneklik yapma,daha iki gün önce para aldı diye sövüyordun adama' diye bir azar işittikten sonra canım müdürüme döndüm ve dinlemeye başladım.

"Hocam,kusura bakmayın. Yeni öğrencimiz geldi,müsadenizle tanınsın kendini "

Yeni öğrenci mi? Nereden çıktı şimdi ya. Nefret ederim bir kere ben yenilerden. Herşeyin eskisi güzeldir. İnsanın bile...

"Ne kusuru hocam. Tabiki gelsin"

Bunlarda bizim yanımızda kibar rolü oynuyorlar. Normalde kedi köpek gibi yiyorlar birbirlerini öğretmenler odasında. Sanki bana iyilik meleği oldular. Ben düşüncelerime dalmış giderken beni gerçek hayata bağlayan yeni çocuğun sesiydi.

"Müsadenle geçebilir miyim? Kendimi tanıtacağım da."

Hah! Şuna bak, daha yeni geldi ama maşşallah ego tavan! Ben gerçekten iyi ki asosyalim ya,yoksa hergün böyle tiplerle konuşup kendime saygısızlık yapar olurdum herkes gibi . Neyse, şimdi şuna laf sokup oturayım yerime.

"Bana bak! Yenisin diye sana kibar olacağımı düşünme! Sende herkes gibi sıradan bir insansın. Tanıt kendini bakalım. Acaba herkesten ne farkın var?"

Söylediğim sözlerden sonra, sırama doğru yavaş ve özgüvenli bir biçimde ilerledim. Fakat sırama ulaşacağım anda bir şeye takılıp düşeceğimi farkettim ve sendeleyerek bir iki adım ilerledim. Yeni çocuğun bıyık altından kahkaha! attığını gördüm ve ters bir bakış atıp sınıftaki boş insanlardan en ırak köşeme,sırama oturdum.

Ardından sırf merakımdan dolayi kendini tanıtan sinir bozucu insanı dinlemeye başladım.

" Merhaba ben Umut Kalay. 18 yaşındayım sizler gibi ve İzmir'den geliyorum. Antalya'ya gelme sebebin babamın benden kurtulmak istemesinin sonucu. "

Söylediği son sözden sonra herkes üzülür gibi oldu. Sonucta benim babam beni istemeseydi üzülürdüm. Hatta ağlardım ve buraya da asla gelmek istemezdim fakat Umut çok rahat ve kaygısız görünüyordu. Sanırım bu duruma alışmıştı.

Daha yeni çocukla kavga eden ben şimdide haline üzülüyordum. Gerçekten dengesizdim ya!

"1 abim var,maddi durumumuz iyi, yani bana göre yeterince paramız var. Sonuçta zenginlik göreceli bir kavram. Kimi fakirdir,huzur zenginidir. Kimi zengindir,huzur fakiridir. Ben ise huzur fakiriyim galiba."

Söylediği sözden sonra dudağında histerik bir tebessüm peydah oldu. Yüzündeki ifade birçok şeye katlandığını ve herzaman katlanacağını söylüyor,aynı zamanda yakışıklılığı da bir o kadar dikkat çekiyordu.

Yani anladığım kadarı ile bu çocuk herkese benzemiyordu,kendi hayal dünyamda kurduğum ve istediğim bir insan gibiydi , yani benim gibi...

Eveeett!
Ne düşünüyoruz bağalım?...
Sizce Umut Buse için umut olabilir mi?
İleri ki bölümlerde Buse ile ilgili sürprizler sizce neler olabilir?
Şöyle bi düşünün bakalım.
Hadi ben gittim.

(Bu arada bu bir bölüm değildi,sadece tanıtım...)