Dit verhaal gaat over een meisje, genaamd sara.
Niemand op school mocht haar, haar ouder respecteerde haar niet en haar zus, Stephanie kon haar alleen maar uitschelden en pijn doen.
Het enige wat ze had was Julia, haar beste viendin.
Julia was populair en had een vriendje die Sara nog nooit had ontmoet hij heet Stefan.
En Sara was de grootste nerd uit de klas en had geen vriendje.
's Avonds was Sara tv aan het kijken toen haar zus met een slecht humeur de kamer binnen kwam.
"Hé zussie zet is wat anders op tv, dit is saai." zei Stephanie.
en ukte de afstandsbediening uit Sara's handen.
Sara wou hem terug pakken. "ik zou het maa niet doen tut, want ik heb een slecht humeur."zegt haar zus.
"Hou op geef gewoon terug"roept Sara, maar Stephanie slaat haar. Als Sara teug wil slaan komt haar vader binnen.
"SARA"Roept haar vader. "NAAR JE KAMER, NU!"Roept haar vader boos."Maar ik was tv aa...Laat maar"zegt Sara.
Het heeft toch geen zin om tegen te stribbelen want hij kiest toch altijd voor haar kant.
Als ze naar de deur loopt om naar haar kamer te gaan steekt Stephanie haar voet uit en struikelt Sara.
Ze valt met haa hoofd tegen het astje en de vaas die er op staat valt om.
Ze ziet de hand van haar vader.
"JE ZULT BOETEN, JE ZULT NOG WEL ZIEN."Roept haar vader en slaat haar nog een keer in haar gezicht.
*KLIK!* Opgesloten in haar kamer.
Als ze voor de spiegel gaat staan moet ze huilen"Wat ben ik voor een mislukkeling, ik wil weg, ik wil dood."Huilt ze.
Ze veegt het bloed weg met een zakdoekje maar het helpt iet, het blijft doorstromen.
"waarom, waarom"
roep ze
Ze wil we hier, weg van haar gemene zus en vader.
Ze voelt aan het raam, gelukkig hij is open ze springt vanaf het raam op het schuurtje en vanaf het schuurtje op de grond. Ze pakt haar fiets en fietst weg.....
Als ze in het park is gooit ze huilend haar fiets op de grond en gaat bij het water zitten.
Als ze uitgehuild is kijkt ze op en ziet ze een meisje en jongen samen zoenen.
kon zij maar een vriendje hebben, waarom mag niemand haar op school? waaom is het altijd gezeik thuis?
WAAROM? vraagt ze zichzelf af.
Dan gaat de telefoon van de jongen. Hij loopt weg bij het meisje en gaat achter een bosje staan, "Hoi schat"hoor ik hem zeggen "Ja orgen is goed. oke doei"zegt hij in de telefoon.
Hij loopt terug naar het meisje en ze gaan weer zoenen.
Sara zucht.
Auw, haahoofd doet pijn.
De volgende ohtend word Sara wake in het pak. Ze was vergeten dat ze in het park was...
"Onéééééé"schreeuwte Sara.
Ik moet vandaag naar school.
Maa auw, me hoofd doet zo'n zeer.
Als ze op de fiets stapt om naar school te fietsen denkt ze dat ze helemaal geen boeen mee heeft.
Op school aan gekomen kijkt iedereen haar aan. Somige smoesen en lachen.
Wat voelt ze zich alleen. Waar is julie?!
O, daar is julia. Maar dan schrikt ze, de wond er zit vast overal bloed ofzo, daaom lacht iedereen me uit dacht sara.
Als Julia zich omdraait schrikt ze "Saar? wat is er met je gebeurd?"
üuh,uuh,uuh, ikkee,ikee ben onderweg gevallen"Stammelt sara,"o meid, kom dan gaan we even naar binnen!"zegt julia "nee, nee dat hoeft niet"zegt Sara snel.
öke nou kijk dit is Stefan, mijn vriend!"zegt julia. Sara schrikt. "hij?"vraagt sara.
"ja wat dan?"vraagt julia.
onee, denkt het Sara dat is die jongen uit het park. Die aan het zoenen was met een meisje... Maar dat meisje.. dat meisje was niet julia.
TRRRRRRIINNNGGGGGG De bel gaat. Als ze i de klas komen shrijft Sara een briefje naar julie.
*Die stefan van jou is je aan het bedriege, ik zag hem in et park zoenen met een ander meisje:(...X*
Julia kijt boos naar Sara en hijft wat terug
*jhaa, tuurlijk ik ertrouw hem wel hoor, hou jij je mond nou maar!*
Jezus denkt Sara. Wie gelooft ze nou eerder? die shoft of mij?
In de pauze krijgen ze hele erge ruzie. "houd je mond over mijn vriend."roept julia "het is géwóón zó! wie vertouw je nou eerde je beste vriendin of een player die je jou vriendje noemt?"
word vervolgt.....
