Verdrongen gedachtes.

Intro.

Anna is een jong meisje van 5 jaar oud, ze heeft al veel meegemaakt in haar leven voor een meisje van zo'n jonge leeftijd.

Haar moeder heeft diabetes en Anna ondersteunt haar moeder zo goed als ze kan, vaak wordt ze wakker geroepen uit bed omdat haar moeder niet meer kan lopen omdat haar bloedsuiker veel te laag is om nog op een normale wijze te kunnen functioneren.

Ze word er altijd heel erg bang van om haar moeder op die manier te zien, vooral omdat er kans is dat zij dit ook in haar latere leven krijgt.

Ook is Anna vaak bij haar opa, hij betekend alles voor haar.                                                                       Haar oma is er helaas niet meer, ze was gestorven toen Anna's moeder nog maar vier jaar oud was. Anna vond het altijd zielig dat haar opa maar altijd alleen was, daarom was ze ook blij toen Jenny, de nieuwe vrouw van haar opa in zijn leven kwam. 

Ze was zeer gesteld op Jenny, ze noemde haar dan wel geen oma maar dan nog was ze erg blij dat ze in haar opa's leven was. Hij leek vrolijker dan ooit tevoren, en hij kreeg er meteen een heel nieuw gezin bij.

Jenny had van haar vorige relatie drie kinderen, twee dochters en èèn zoon. Ze had al èèn volwassen dochter genaamd Carin, Carin had al een eigen gezinnetje en was daar erg trots op. 

En ze had nog een andere dochter, zij was zeventien jaar oud. Ze was een probleem kind, mocht iets niet van mama, liep ze weg naar papa. En zo heen en weer, zodat ze altijd precies kreeg wat ze wilde.

En dan was er nog haar zoon, Nick. Nick was acht jaar oud toen Jenny in het leven kwam van Anna's opa. 

Nick was altijd al een raar kind, maar vooral stil en terughoudend. Anna vond hem een beetje raar maar dat maakte volgens haar niks uit, zo kon ze tenminste met iemand spelen als ze bij haar opa was.