Immortal's Love

Prologue

Narinig kong napabugtong hininga ang kaibigan ko nang tinanong ko nanaman sakanya ang ayaw niyang uri ng tanong. Tanong tungkol sa pagpapakamatay. Ngumiti ako sakanya at tumawa ng sunod pero nanatili lamang na seryoso ang mukha niya.

"Tumigil tigil ka nga dyan Andrei! Ano iiwan mo lang ako magisa pag namatay ka?" pasigaw na sabi ni Matthew. Umiling ako.

"Pano ka magiisa, nandyan naman sila Kenneth at Harold, at tsaka bago ako mamatay, sasabihin ko sa kapatid kong si Mimi na pakasalan ka! Tas magkaka-anak kayo na kamukhang kamukha ko!" sabi ko sakanya at tumawa pa nang marami. Napatigil ako nang binatukan niya ako.

"Baliw! Tigil-tigilan mo nga ako! At isa pa, ayaw ko ng anak na kamukha mo. Pangit mo pre!" napahawak ako sa dibdib ko na para bang sa mga comedy drama. Ang sakit ng huling sinabi niya!

"Oh sige, ito na daan sa bahay ko. Ingat pre" sabi ni Matthew at kumaway saakin bago naglakad papalayo saakin. I waved goodbye at him at nalakad narin sa direksyon ng bahay ko.

Hindi naman malayo bahay ko sa bahay niya pero I decided to the the long way. Habang naglalakad, napaisip ako. Ano nga ba ang mangyayari kung mawawala ako?

*****

Matinding sakit amg narandaman niya sa buo niyang katawan.  Hindi niya mashadong mabuksan ang kanyang mga mata at hindi niya alam kung bakit. Narandaman niya ang pagtulo ng likido mula sa kanyang ulo. Onti onti niyang inilapit ang kanyang kamay sa ulo niya at tiningnan ang kanyang kamay. Dugo. Dugo ang nakita niya sa kamay niya. Napatingin ulit siya sa langit at bahagyang napangiti pero napasumimangot muli.

Nakuha ko na ang ginugusto ko, pero...wala man lang akong chance para makapagpaalam sakanila...

Onti-onti nandilim ang kanyang paningin hanggang sa dilim nalang ang kanyang nakita.

====

Liwanag...

Liwanag lamang ang nakikita ko ngayon. Hindi ko mabuksan ng maayos ang nga mata ko dahil sa liwanag. Tumayo ako mula sa pagkakahiga at nilibot ang paningin ko.

Asaan ba ako?

Patay na ba ako?

Nanatili lamang akong nagiisip at nipa-process ang nagyayari nang biglang may nagsabi ng pangalan ko. Napalingon ako at nakita ang isang babaeng parang kasing edad ko lamang. Hindi sa pagiging bastos pero mukha siyang white lady dahil sa lahat ng suot niya ay puti at napakaputi rin niya.

"Andrei? Hindi ba?" tanong niya at tumango ako. Ngumiti siya.

"Ibabalik kita sa mundong kinaayawan mo at gagawing immortal. Para mawala ang pagka-immortal mo, kailangan mo mahanap ang nagiisa para sayo. Pag nagawa mo ito, within three days you will dissapear like how you are supposed be after your accident."

"Teka bakit - "

===

Bagong story nanaman mga utot. Mabagal parin updates kasi mageexam na at sobrang tamad ko talaga.

♡