playboy bts ve 2 kölenin kuzenleri

O GİTTİ KIZIM ❗

HATIRLATMA

Cansu=" Bizi almaya gelmişlerdir değil mi?"
Selma="Bilmiyorum Cansu."
   Bende gerçekten bu sorunun cevabını merak ediyordum. Neden gelmişlerdi. Bizi hiç düşünmeden satan insanlar neden gelmişlerdi. Gerçekten pişman olup bizi geri mi alacaklarıdı?. Bizi alıp evimize mi götüreceklerdi? Bu iğrenç durumdan kızlarını kurtarmaya mı gelmişlerdi?
...
Büyük bir sessizlikten sonra kapının kilidi tıngırdamıştı gelen Cansu'nun babasıydı.
Cansu="Baba sen neden burdasın? Bizi kurtarmaya geldiğini söyle lütfen."
C.Babası="Kızım. Evet seni burdan almaya geldim."
Gözleri yaşarmış ağlamaya başlamıştı babası. Demek yaptığı hatanın farkındaydı. Peki ya benim babam nerede?
Selma="Benim babam nerde?"
C.Babası=" O gitti kızım."
Selma="Nereye gitti, beni almadan görmeden nereye gitti?"
Gözlerimden yaşlar süzülmeye başlamıştı. Babam beni köpek gibi attığı yerden almaya gelmemişti. Peki ya şimdi ne olacaktı? Ben ne yapacaktım?
Cansu=" Nasıl yani? Neden gitti?"
C.Babası="Kızım bize verdikleri paraları geri istediler ben verdim ama o vermedi. Gerek yok kalsın zaten evde bana karşı çıkmaktan başka yaptığı bir iş yok dedi ve kapıyı çektiği gibi gitti."
Bütün hayatım gözlerimin önünden geçmişti ölmüş gibiydim. Babam dediğim insan beni bir kafesin içine bırakıp gitmişti. Yüzümü bile görmek istememişti. Ben nasıl bir aileye sahiptim.
Cansu="E şimdi Selma ne olcaka baba?"
C.Babası=" Ne yazık ki burada kalacak?"
Cansu="Ne?"
Selma=" Peki, babama söyler misin bir daha kesinlikle beni aramasın ve bir kızım var demesin."
Cansu="Selmaa Selma"
Ağlayarak odadan çıkmıştım. Sırf 5 kuruş para için beni burada bırakmıştı. Para kadar değerim yoktu gözlerinde. Bu yaşıma kadar güldüğüm günler ağladığım günleri geçmemiştir. Bu nasıl bir hayattı böyle? Daha yolun yarısında bile değilken sonuna yaklaştığımı bilmek. Bu beni kahrediyordu. Buraya gelirken o kadar sevinmiştim ki, yıllarca hayalini kurdum tam herşey yoluna girdi, artık hayallerime ulaşıcam derken başıma gelenlerle yıkıldım. Hayallerimden kaçmaya çalıştım. Hayat böyleydi işte istediğini verir ama sonunda iğreç bir durum çıkar ortaya. Yaşamaktan zevk almamak, bazen nefes aldığımı bile unutuyorum. Buna yaşamak bile denmezdi.
  Odanın kapısı aralandı. Gelen Sugaydı.
Suga="Ne oldu?"
Selma=" Ne mi oldu? Babam beni para için burada bıraktı. Giderken yüzümü bile görmek istemedi. Bu sence nasıl bir durum? bilemezsin emin ol bilemezsin."
Suga=" Haklısın, sen böyle bir aileyi, böyle bir hayatı hak etmiyorsun."
  Gözlerim gözlerine kaymıştı, acırmış gibi bakmıyordu. Daha çok şevkatle bakıyordu.
Suga="Bakma şöyle."
Dedi ve yanıma gelerek bana sarıldı. Sanırım ihtiyacım olan ağlayacak bir omuzmuş. Ağlamam hızlanmıştı. Artık önümü bile göremiyordum.
Selma="Teşekkür ederim."
Suga="Etme, buna ihtiyacın vardı."
Selma=" Peki şimdi ben ne yapacağım. Cansu olmadan?"
Suga=" Bilmiyorum."
Selma="Buraya hiç gelmemiş olmak isterdim. Sizi hayallerimde yaşatmayı, hayalimdeki gibi olduğunuzu düşünmek isterdim."
Suga="Hadi ama üzme kendini. Sen istemedikçe kimse sana birşey yapamaz. Söz veriyorum bende elimden geldiğince sana yardım edeceğim."
Selma="  Gerçekten çok teşekkür ederim."
Suga=" Seninde bana bir söz vermeni istiyorum ama."
Selma=" Ne için?"
Suga=" Bana teşekkür ederim deme. Eğer bir daha ağzından bu kelimeleri duyarsam seni korumam."
  Tebessüm etmiştim. Neden bana bu iyiliği yaptığını bilmiyorum ama bu beni sevindirmişti.
Selma="Tamam tamam bir daha sana teşekkür etmiyeceğim."
Suga=" Hadi ağlama sende artık. Böyle çok çirkin oluyorsun."
Elleriyle gözlerimi sildi. Ne de olsa ben güçlüydüm. Eminim ki bu durumunda üstesinden gelirdim. Suga bileğimden kavradığı gibi salona götürdü. Herkes aşağıda oturmuş muhabbet ediyordu. Önce kendi oturdu sonra beni oturttu yanına.
Jungkook="Ne yani şimdi Cansu gidiyor mu?"
Selma=" Evet."
V="Bence hiç kabul etmemeliydik."
Bir sessizlik oldu sonra Cansu ve babası merdivenleri indi. Üstünü değiştirmişti