♡Chapter 1♡

3 0 0
                                    

Her POV

"Papa, papaano po paghindi ako crush ng crush ko?" nakanguso nitong tanong sabay yakap sa kanyang papa.

"Princess, bakit mo namn natanong yan? Ikaw baby girl ah, ang bata mo pa may pacrushcrush ka na."

"E, kasi Papa iniiwasan nya po ako lagi, Crazy daw po ako, totoo o ba yon papa?" naluluha na nitong tanong.

"Alam mo Princess ganto lang yan. Alam mo ba nung kami ng Mama mo, di niya rin ako gusto..."

"Pero bakit ngayon magkasama kayo?"

"Hahaha. Patapusin mo muna kasi ako Princess" tumango tango naman ito.

"Pero dahil makulit ang papa mo kahit pinagtatabuyan niya na ako sige parin ako sa panliligaw. Tagalang pinakita ko sa kanya na mahal ko sya at sya na ang gusto kong makasama habang buhay."

Manghang mangha namn ang bata sa kwento nang ama nya.

"So, Papa kaylangan wag akong titigil hanggat mapasaakin sya?" humiwalay na ito sa pagkakayakap at hinarap ang kanyang ama.

"Hanggang sa masaya ka at alam mo sa sarili mo na worth it yon. Basta pipiliin mo lang ang makakapagpasaya sayo."  sabay turo nito sa dibdib ng anak.

"Honey! Princess! Kain na! tama na ang pagkwekwentuhan." sigaw nang kanyang ina niyaya at inalalayan naman siya nang kanyang ama sa hapagkainan.

Dito na tumatak sa isip ng bata ang kung gusto mo, Huwag kang titigil hanggat sa makuha mo ito.
___

"MS. SANTILLAN!!!" inis na sigaw ng ina--...

WAIT?? Shit, Bigla akong napatayo at nagpalinga- linga, isa pang shit talga! Nakapag daydreaming na pala ako at sa loob pa ng klase ni Miss Minchin este Miss Michelle sa tinamis-tamis ng pangalan kabaliktaran naman ang ugali. Kahit sino naman satin aantukin kapag History na ang paguusapan.

"MS. SANTILLAN!! Mukhang wala kang balak makinig sa aking tinuturo at nagawa mo pang tumulala! Ano naman ang iniisip mo sa oras mismo ng klase ko!" namumula na nitong sigaw.

Iyan nanaman ang kanyang armalite na bunganga.

"Pasensya na po.." sisimulan ko na sanang nagpalusot este magpaliwanag.

"Pasensya, pasensya! Pumunta ka sa cubicle ko AFTER CLASS!"

"Yes Miss Minchin" mahina kong bulong.

"What?" taas kilay nitong tanong.

"YES, Miss Michelle" pinasweet ko pa ang kanyang pangalan at peste inirapan lang ako.

Umupo na ako sa aking upuan at baka masita nanaman ako.

Im, Leslie Love Santillan. 19 yrs of age. 3rd Year College taking up Business Administration.

Naalala ko kasi noong 12 yrs old ako may super crush talaga ako kaso 4rth year highschool na si Kuya his name is Alexander Levine at ako Grade 6 hahaha diba agang kumerengkeng, kasi naman super pogi at talino talaga. Simula ng makita ko yon sa stage namin na nagsspech di ko na tinigilang sundan kahit nga mag-over the bakod ako sa department nila. Una, okay lang sa kanya na nakikita ako kasi tingin nya talaga sa akin ay musmusin pero nang tumagal na pinagtatabuyan na niya ako at TINAWAG BA NAMAN AKONG BALIW. Nairita na siguro sa akin and iyon na ang last ko syang nakita. Grumaduate na and malayo na ang napiling school. SadLife.

Pero syempre pagnakita ko ulit yun, Wala na syang kawala. wahahahahha (evil laugh)

"Ms. Santillan! I'll wait for you." sabay taas kilay

Panira talaga ng moment, kala mo naman tatakasan.

"Yes Ms.! " with tango pa yan.

*Kringgggg*

"Okay class review the next topic and Im giving a recitation, Goodbye" at sabay alis sa room at syempre di mawawala ang ungutan ng classmate ko, sino ba namang gusto ng rectitation?
_____

Last Subject na namin and mamaya maya lang ay magtutuos na kami ni Ms. Minchin.
-
-
-

Author♡

Pagpasensyahan nyo na ang aking gawang kwento akoy isang baguhan lamang na manunulat na gustong ilabas ang ideyang nilalabas ng aking malilikot na imahinasyon.

Maraming salamat!
♡Roxy-Angel♡

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Nov 01, 2020 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

I Want YouTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon