Hoofdstuk 2

8 2 1
                                    

Ik werd veel te vroeg wakker door die stomme vogels. Serieus, om half 6 in de ochtend?! Ze konden echt geen beter tijdstip kiezen.
Ik probeerde mij om te draaien en verder te slapen, maar die vogels hielpen niet mee. Na een kwartier besloot ik op te staan en Rox uit te laten.
'Psst, Rox. Kom is hier.' Fluisterde ik naar mijn hond die nogsteeds op mijn bed lag. De muren waren echt te dun hier. Iedereen zou mij kunnen horen als ik gewoon praatte. Ik huppelde vlug naar de deur met Rox aan de lijn.

Toen ik terugkwam van Rox uitlaten zat iedereen aan de ontbijttafel.
'Goedemorgen Iz.' Zei mijn oom erg vrolijk.
'Môge' zei ik terug, want ja beleefdheid. Het was wel een vreselijk vrolijke toon, het staat mij niet aan
'Vanavond willen Rose en ik iets met jullie delen, dus wees optijd voor het avondeten! Rose heeft trouwens ook voor jullie een lunchpakketje voor school gemaakt.' Zei hij met een enorme glimlach. Jezus waarom zo vroeg in de ochtend zo vrolijk.
'Sure.' Ik liep naar het koffiezetapparaat en nam een grote latte machiato. Want ja, verslavingen.
Inmiddels was het al bijna half 9. Shit ik moet naar school.
'Ehm, ja. Ik zal er op tijd zijn, beloofd. Ik moet nu gaan. Doei, luf u.' Een gaf ze de grootste glimlach die ik ooit had gefaked en liep met grote passen naar buiten. Ik startte mijn prachtige motor op en reed snel weg.

De school begint pas om kwart voor 9, maar ik neem altijd een omweg, gewoon omdat het rustgevend is. Man, wat hou ik toch van mijn motor. Vandaag na school wilde ik nog even langs bij de kapper, ik ben dit oude kapsel echt zat. Het is zo standaart: lang bruin haar. Ik haat het om standaart te zijn.
Dit was effe een dikke vete memo naar mijzelf. Lol. Gatver waarom denk ik aan dat woord in mijn gedachtes waar niemand ze kan horen? Prachtig dit, ik heb een heel gesprek in mijn hoofd tegen mijzelf. Ik ben echt zo raar.

Het was een wonder dat ik nog op tijd ben gekomen. Uhg, wiskunde.
Ik haat wiskunde zo erg. De docent helpt ook niet erg, en haar adem is zo verschrikkelijk slecht. Volgensmij doet ze het expres, gewoon om ons te pesten.
Ik was een beetje aan het doodlen in mijn notitie boekje, totdat er een late leerling binnen kwam wandelen. Eerst wilde ik nier kijken, want het kon mij geen reet schelen wie ze was. Maar mijn eerste vriend die ik had gemaakt gaf mij een tik tegen mijn elleboog.
'Jezus, die normaal' klaagde ik.
'Serieus, moet he kijken naar die chick haar boobs!' Zei Thomas.
Ik rolde met mn ogen en keek naar het meisje. Oh shit, het is geen meisje, het is een vrouw. Echt prachtige rondingen had ze. Haar zwarte haar was prachtig lang en vol met levendige krullen. Ze had een mooie crêmekleurige huid met roze wangen. En wimpers als pauwen staarten. Ze had een schattig rood jurkje aan en lippen in diezelfde felle kleur die haar groene ogen complimenteerde. Ze was echt prachtig. Ze gaf het briefje aan mevrouw Smith en ging op het enige vrije plekje zitten: naast mij. 
'Hi, ik ben Nikkie.' Ze glimlachte naar mij. Ze had een schattig kuiltje in haar wang als ze glimlachte.
'Hey, Izzy' glimlachte ik terug. Serieus, waarom kon ik er geen voledige zin van maken wat is er mis met mij.
'Ik vind je outfit erg leuk.' Ze wees naar mijn shirt waarop de tekst stond: "fuck off"
'Dankjewel, jij ziet er ook niet slecht uit.' Giegelde ik. Omg wat een stomkop ben ik.
'Thx, waar zijn we eigenlijk in het boek?' Ze beet op haar lip. Omg wat cute.
'Eh, ik zat niet echt op te letten.'
'Geeft niks, doe ik ook nooit.' Ze keek mij recht in de ogen aan. Het was een beetje speels, maar ik vond het wel leuk.
De rest van de les probeerde ik niet al te veel haar kant op te kijken, ookal faalde ik iets te vaak.

Nadat die les was afgelopen kwam ik Nikkie de rest van de dag niet meer tegen. Ik was een beetje teleurgesteld dat ik haar niet tegenkwam, maar het was misschien wel het beste. Nu kan ik uitkijken naar de volgende wiskunde les.

Na school racete ik naar de kapper waarvoor ik bijna te laat was. Ik liep naar binnen terwijl ik struggelde met mijn motorhelm.
'En wat zal het zijn?' Vroegeen medewerkster.
'Knippen en verfen, alsjeblieft.'
'Oke, u kunt alvast in deze stoel gaan zitten.'
'Dankuwel.'  Ik ging zitten en zette mijn helm om de grond naast mij neer.
Toen de kapper was gearriveerd vertelde ik hem precies wat ik wilde en hij ging gelijk aan de slag.
'En voîla!' Hij draaide de stoel om zodat ik mijzelf kon zien in de spiegel. Ik moest wel effe wennen, maar ik vindt het prachtig! Mijn haar was geknipt in een bob en aan de ene kant was het een beetje opgeschoren, mijn haar was aan mijn hoofdhuid mooi bruin, maar het liep over in paars naarmate  het naar beneden liep.
Ik ben benieuwd wat iedereen ervan gaat vinden! Ohja, avondeten, groot nieuws, shit, haast. Ik rekende snel af en sprong weer op mijn motor.

Je hebt het einde van de gepubliceerde delen bereikt.

⏰ Laatst bijgewerkt: Jan 15, 2020 ⏰

Voeg dit verhaal toe aan je bibliotheek om op de hoogte gebracht te worden van nieuwe delen!

Het ongewoneWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu