A Love Shouldn't Be Taken For Granted

Chapter 04 - DREAM PET

Kinabukasan, maaga na naman ako nagising dahil sa pag mamaaga ko ng tulog. Naisipan ko bumaba at nakita si ate, cooking for us again.

"Ate, aga ng gising mo ah!?" bungad ko kay ate na ikinagulat niya. Muntikan pa nga matapon niluluto niya, haha...

"Hay nako, Kana. Huwag ka mambigla jan, muntik na matapon niluluto ko oh," reklamo niya na ikinangiti ko.

Kung tutuusin parang walang pinagbago si ate. Siya pa din yung ate kong mabait, masipag, at magugulatin.

"Oh, ano naman nginingiti mo dyan?" tanong niya.

"Walaaaa~" sagot ko sabay punta ng Cr para maligo at magready na para sa school.

Pagkatapos ko mag-intindi syang tapos ni ate sa pagluluto. We both ate and nagpaalam na ko.

"Ate, punta na ko! Pakisabi na lang mamaya kina Mama."

Lumabas ako at nagtungo na sa'king school. Nakita ko naman sa gate si Len na kanina pa ata naghihintay.

"Oy Len, kanina ka pa dyan?" bungad ko. Tumingin ito sabay kumunot ang noo.

"Oo, tagal tagal mo! Nga pala, Kaya daw walang pasok nung Monday ay dahil dun sa new teacher," sagot niya.

Ahhh... Ikinuwento ni Len yung mga nangyari hanggang sa nakadating na kami sa classroom.

"Ahh... Maiba usapan Len, 4 days na ang deadlineee!!" sabi ko.

"Huh? Deadline ng ano?" tanong niya.

"You see, ate made me a judge. Pero yae na nga! Sasabihin ko na lang feedback ko dun, hahahha..."

Nagtaka siya sa mga sinasabi ko. At nacurious kaya itinanong niya.

"Ano ba pinagsasabi mo jan?" tanong niya.

"Ahh, teka. Dala mo ba phone mo?"

"Yes, why?"

"Try mo isearch yung Red Edge Online,"

Sinunud niya ako at inisearch ito. Waitinggg... Ngunit 'No Results!!' ang lumabas.

"Hmm," nakakapagtaka lang, walang resultang lumabas sa kanya. Oh I remembered. Testing App pa nga lang pala iyon, so natural na hindi yun lalabas sa ibang cp. I'm such a fool.

"Ano ba yun, Kaname?" tanong niya ulet.

"Online game sya na bago na gawa ng Black Cosmo Gaming Company,"

"Anoooo!? May c-c-connection ka dun!????" pautal utal na tanong niya.

"Uh kinda,"

"Do you possibly know Ms. Suzaine Marie Scarletfox?"

"Yeah. Ate ko sya," sagot ko na lubhang ikinagulat niya.

"Anooooo?? I'm a big fan of hersss!! Halos lahat ng game na ginawa niya nilalaro ko!! All this time, kapatid mo pala siya and I'm stupid to not notice that. Tas nakalimutan ko, same nga pala kayo ng surname" paliwanag niya sabay face palm.

"Ohhh," tanging nasagot ko. So ganito pala kapag sikat ang isang tao.

"Okay class, go back to your proper sits," bungad nang teacher namin na kakadating pa lamang.

Nagsibalikan kami sa kanya kanyang upuan at nagsimula na siya magklase. Nagpasulat siya ng maraming lectures at saktuhang nagbell nung natapos ito sa pagsusulat.

"That ends our lesson, thank you and hope na may natutunan kayu,"
sabay alis niya sa classroom.

*Break time*

Lumapit sa akin si Len at naikwento niya yung mga game na ginawa ni ate at kung paano siya naging fan girl nito. Ahh~ so ganon pala.

As usual, nagbell na naman na nagsasabing tapos na ang break time namin at dumating na ulit Yung teacher namin for that time. Nagdadaldal lang siya sa unahan at nagtest nung makatapos ang kanyang pagdadaldal sa'min.

Another bell signifying lunch time!

Pumunta na kami sa cafeteria at dun ipinagpatuloy ni Len ang kaniyang kadaldalan, ako naman nakikinig lang.

Natapos na ang Lunch Time nang dinadaldal lang ako ni Len. Nako itong babaeng 'toh, hindi siya nauubusan nang sinasabi...

Pumunta kami sa classroom at doon nahinto ang kanyang pagdadaldal. Our teacher came and started his lesson... #yung terror Hahaha... He just looked at us and sinimulan niya na ang klase.

He finished his lesson same time as the bell rings signifying his time is over and uwian na namin.

At dahil sa maaga ang uwian nang aming schedule, I decided to go home.

"Len, uwi na ko..." -ako

"Okie. Ingat ka, cleaners ako ngayun so maglilinis muna ako bago umuwi," -Len

"Ikaw din," -ako

I went home and saw ate typing on her computer...

"Still working?" tanong ko.

"Yeah, patapos na 'toh" sagot niya habang nagtatype.

"Ahh, ok. Wag ka masyadong tutok, ate ah... Magpahinga ka din once in a while," sabi ko.

Masyado kasi siyang tutok. Simula nang dumating siya, panay computer ang kaharap.

"Ok lang ako, Kaname!"

Right after I heard her answer, I went upstairs to change. Nakita ko yung phone ko and opened it. I clicked the REO app and opened my account.

I explore once again with my pet. This time, tumigil ako sa may garden. Sumunod naman yung pet ko at tinitigan itong mabuti.

He's a dog guardian<--- description niya sa ibaba. I saw a pink dog with wings and some cute face.

I tried to remember something...

Wait a minuteeeee!! I finally get it. I created this guy! Ito yung gusto kong pet nung grade 2 palang ako. Woah!! Ate still remember the pet I've drawn? It's kinda ugly so hindi ko masasabi na ito talaga yun kasi ang cute sobra nito. Parang evolution sya nung dream pet ko right now.

Bumaba ako at pumunta sa lugar kung saan nandun si ate.

"Ate, I remember now... Yun pala yung dream pet ko nung grade 2 ako. I'm so stupid for not noticing that *face palm* sorry po. Pero matanong how come you still know that?" paliwanag ko.

Humarap sya sakin at sumagot.

"You see, nasa akin pa yung drawing mo na yon. I've been keeping it for 3 years, hehe.. Nasa office yun ngayon. Thank goodness naalala mo na. But it's time for me to go.. urgent daw eh," she stated na may lungkot na tono sa bandang huli.

"Ok lang ate,"

Inayus na niya ang kanyang gamit at lumabas ng pintuan.

"Ma, bunsooo!! Aalis na si ate. Pumunta daw kayu dito," sigaw ko.

Pumunta sila at nag wave goodbye kay Ate. Malungkot man kami ngayon pero hindi maiiwasan kaya inaliw ko na lang ang sarili ko sa paglalaro.