PROLOGUE

20 0 0

by julelln

by julelln

"Anak umalis kana baka maabutan ka nila"Utos saken ni nanay pero umiling lang ako at pinunasan kona ang aking mga luha

"Nay diko po kayo iiwan " Sagot ko sakanya at napatingin naman ako kay tatay ng hawakan nya ang kamay ko

"Serenity anak umalis kana tumakbo ka hanggang kaya mo at ito..."habilin nito at may inilapag na kahon sa harap ko
..."Ito ang magpapaliwanag sa iyo ng lahat.At lagi mong tandaan mahal ka namin"

"Kailangan natin silang mahanap dapat mapatay natin ang batang yun"Natigilan kaming tatlo Nina tatay ng biglang may malaking boses na nagsalita galing sa kung saan

"Anak kailangan mo ng umalis Mahal ka nmn ng itay mo tandaan mo yan"
Sabi sken ni Inay at niyakap nya nako ng mahigpit tumango na lamang ako hinalikan kona si itay sa noo.

Tumakbo ako ng tumakbo katulad ng habilin ni itay sken

"SERENITYYYYYYYY" Napatigil ako sa pagtakbo ng marinig ko ang sigaw ni itay unti-unti akong humarap galing sa pinanggalingan ko. Hahakbang na sana ako pabalik Kina Itay pero narinig kona ang dalawang magkasunod na putok ng Baril...

"Señiorita" Napabalikwas ako ng bangon ng marinig ko ang sunod sunod na Katok sa pinto ko. Agad kong pinunasan ang pisngi ko na basa ng luha

"Señiorita" tawag sken ulet ng tao sa labas

"Gising nako"sagot ko rito. At agad ko namang narinig ang yabag nya palayo

Napatingin na lamang ako sa kawalan habang inaalala ang aking panaganip

"Bakit?kailangan lagi ko na lang Mapanaginipan yun hindi ba pwedeng kahit minsan maging mapayapa naman ang isipan ko Kailan...kailan ako makakalaya sa madilim na nakaraan ko"

A/N: Hello guys First story ko to kaya plsss vote and support me plss
And sorry dun sa mga Mali Haha love you all