Chapter 6:Detention room

83 2 1
                                    

CHAPTER 6: DETENTION ROOM

KURT'S POV

At yun nga umalis na ang mga dapat umalis dito sa detention room. Hayahay! 

"HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA!!!!!" 

"Oh? Anong nakakatawa?" tanong ni Denise sakin

"Ha?! HAHAHAHAHA"

"Sabi ko anong nakakatawa?!" tanong ulit ni Denise na medyo iritado na sakin

"Ah, si Pogs kasi eh~HAHAHAHA" Natatawa pa rin ako at di ko mapigilan

"Inatake na nga yung tao tas tatawanan mo pa at  bestfriend mo pa yun ah, di ka man lang nagaalala?" 

"Ehem ehem....Di naman sa hindi ako nagaalala sa kanya pero kasi...." *Hay pano ba to* "Ahh! Kasi yung muka nya kanina, tama! yung muka nya kanina diba ang epic? Hahaha di ko akalain na kaya pala ng muka ni Pogs maging kasuklam suklam ang muka sa ganda ng lahi namin eh" *wink*

"Ah okay!" lumayo na si Denise at nagsulat na sa isang sulok

"Psshh. Denise,Denise ,Denise, ganyan ka ba talaga katanga?" *sigh* sabi ko

Biglang napatayo si Denise sa kinauupuan nya at lumapit papunta sakin na galit na galit

"AT ANG KAPAL NG MUKA MO NA SABIHAN AKO NA TANGA!!!!!" nanginginig ang boses nya sa galit

"Ha? ah eh ano di naman yun ang ibig kong sabihin eh"

"EH ANO?!"

"Ah kasi kaya nga inatake si Pogs ng epilepsy para di na natin matuloy tong ginawa na to eh para umalis na si Ms. Krissy at kalimutan na to"

"OH?!"

"Ah HAHAHAHA, wala yung sinabi ko kanina joke lang yun"

"ANO BA UMAYOS KA NGA!"

"Ah basta! Umalis na sila Mam Krissy kaya wag na natin gawin to okay?"

"Yan! Pede mo na naman sabihin na lang ng ganyan eh bakit kailangan pa ko sabihan ng tanga?"

"Ay sorry na Denise alam mo naman na bago kami sa bansa nyo kaya may times na na mi-misused namin ang mga words"

"*sigh* Sige palalampasin ko to dahil alam ko bago ka nga dito"

"Sorry na ha" hinawakan ko na ang kamay ni Denise this time

"Oo na nga diba?" sabi ni Denise na pilit kinakalas ang pagkakahawak ko sa kanya

"Eh ayoko ng ganyan gusto ko matanggap mo yung sorry ko from your heart talaga" I still dont et go of her hands

Denise bend down a little and her eys met mine, at yun nga eye to eye kami

"Okay Mr. Kurt Demos, I truly accept your apology with all my heart, di mo naman sinasadya ang nangyari diba?" sabi ni Denise sa mahinhin na boses

I just nod, Wala akong masabi dahil very convincing yung sinabi nya at napaniwala nya ako dun I dunno maybe its the way she talks, theres something about her na mapapaniwala ka talaga sa sinasabi nya eh.

"Okay so Kurt ayos na ba yun?"

Nagnod lang ako

"Very well then I will go now kasi I just remember marami pa pala akong gagawin"

Kupido's DestinyTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon