Sejun POV
It's been 1 month since y/n is in a coma and we're still waiting for her to wake up.I don't care about my career anymore, my family is more important right now.
Sejih: Daddy namimiss ko na si mommy ang tagal nya na po nakahiga sa kama eh. Nalulungkot nyang sabi
I know baby, I miss her to pero for now we will just have to wait alright? Be patient.
Naka Tulog si Sejih sa tabi ko at binabantayan ko lang silang dalawa.
Wake up Y/n I'm missing you so so much...
Thats what i say before i close my eyes.... ...
..............................
Daddy wake up.
What?
Sejih: Si mommy po gumalaw.
Ano? Kelan lang? Anong oras? Saan? An-
Sejih: Wait lang po daddy, chill lang..
Gumalaw yung kamay ni mommy kanina kaya agad po kitang ginising.Ahh ganon ba? Teka bat ka pala gising na jih?
Sejih: EH umaga na po eh
Gutom ka na ba? Bibili ako ng pagkain kung gusto mo hindi ka pa nag breakfast.
Sejih: Ikaw naman po eh wala rin
Oh sya sige bibili lang ako ng pagkain natin okay, bantayan mo si mommy okay?
Sejih: yes po daddy ingat.
Yes baby
Lumabas ako sa hospital at humanap ng makakain nag grocery na rin ako para kung magutom man si jih ay hindi na ako kung san san pupunta.
Nag text na ako kay tayang Robin na mag leave muna ako ng sb19 dahil inaasikaso ko pa ang magina ko.
Alam naman nya na may anak na ako kaya naiintindihan nya. Pati na rin ang buong member nag leave,ewan ko ba kung bakit siguro miss na nila ang mga magulang nila tsaka wala naman kaming sced for the whole month kaya okay lang.Binuksan ko ang pintuan ng room na naka asign kay Y/n at nagulat at napaiyak ......
Ng kasiyahan.........
Finally your awake my love.
YOU ARE READING
Missing you (SB19 SEJUN)COMPLETE ✔️
FanfictionI never thought meeting you again could lead us to a happy ending Sequel is out!