Merhabalar.
Öncelikle, hepinize iyi geceler dilerim.
Bu bir özel bölüm, devam veya o tarz bir şey değil.
Sadece biraz özlemimden ve bu hikayeden bahsetmek istiyorum, okuyan var mıdır bilmiyorum ama...
Ben Islak Kelebek adlı bu kurgumu hep özel bir yerde tuttum, benim için değerini tarif edemem. Cem Adrian'a tutkunum. Gerçekten tutkunum ve saatlerce, aralıksız dinleyeceğim tek sanatçı olabilir. Ve Islak Kelebek... Onun bende yeri çok, çok ayrı. Dinledikçe bıkmayacağım, her dinlediğimde kalp hızımın arşa çıktığı, gözlerimi dolduran bir şarkıdır kendisi.
Islak Kelebek, ayrıca benim sanalım. Sanaldaki hayallerimin başlangıcı, sanaldaki çoğu kişinin beni tanımasına araç olmuş bir şarkı. Sadece bir şarkı... değil.
Her neyse, UZATMIYORUUUM...
Özlemime gelecek olursak da, Asil ve Alin.
İkisi benim bugüne kadar yazdığım en özel ve gerçek karakterler olabilir. Asil. Asil benim aşkım, sevdiğim, ruhum, kalbim, her şeyim. Tamamen gerçek, tamamen içimde yaşayan biri. Alin ise... Alin işte. Asil'i tamamlayan, Asil'i yaşatan, Asil ile yaşayan, Asil'in ruhunu yaşatmak isteyen biricik kızım. Onlar bambaşka, bunu sizde bilin istedim sadece.
Rahatsızlık verdiysem, özür dilerim hepinizden. Mutlu geceler.🖤
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Islak Kelebek |Texting|
Short Story"Kalbim ölüyor bu gece. Kalbim, bir ıslak kelebek. Ve o kelebek, bu gece can veriyor."
