THE BABY PROJECT

Chapter 9

Chelle

"Blaze!  Oh my God! " mangiyak-ngiyak kong tawag kay Blaze na agad namang napabangon nga marinig ang malakas kong hiyaw.

" you fine? What happened?" he immediately went to my side and check on me. He then touched ny face my arms and all parts of my body while looking so helpless. "what happened, Chelle?"

"Si Chloe and taas ng lagnat" sabay turo ko kay Chloe na ngayon ay mahimbing parin ang tulog na para bang wala dinaramdam. "what should we do Blaze? I donno what to do!" nanginginig kong sabi. Eto na nga ba sinasabi ko eh. Eto yung kinakatakutan ko. Yung lalagnatin si Chloe. Pano ba to?

"Relax. You sit down first. I'll just get her medicine on the kitchen. We'll need that now" sabi niya sabay bilis punta sa kusina para kunin ang gamot na binigay ni doc samin kanina.

Dahan dahan ko namang kinuha si Chloe sa crib nya at nilagay sa bisig ko. Ghad I dont know what to do this time. I don't think I can do this.

Buhat buhat ko si Chloe habang naghahanap ng mamaring maka tulog sa amin para bumaba ang lagnat niya. May nakita akong thermometer malapit sa cabinet klnong isang araw. I should get it.

Dali dali akong pumunta sa cabinet at hinanap yung thermometer. Buti nalang at nakita ko agad yon. Agad ko itong dinampot. I was a bit surprised when I saw an old phone beside it. I checjed if it's working and indeed it is. I remembered when we were sent here we were told about this phone na ngayon ko lang naalala. This is going to be a big help.

"Chelle? I have the medicine here. I had to put water on it and shake it a bit first. That's what is said on the instruction."

Napa baling ang atensyon ko kay Blaze at ipinakita sa kanya ang phone.

"where did you get that? " tanong nya sakin habang lumalapit. Agad nyang kinuha sakin ang cellphone at binuksan ito.

"dito lang sa cabinet. Kasama nitong thermometer. I'm sure will both need them" sabi ko sabay lahad nga thermometer sa kanya. Tinanggao nya naman ito agad.

"you charge the phone in our room first. I think I saw a charger there. We'll try to see who we can contact later." agad kong sinunod ang sinabi nya."

"ok I'll be back"

Agad akong pumasok sa kuwarto at hinanap ang charger. Buti na rin lang at nahanap ko agad yon. Pagkatapos at pagkatapos ko itong i-charge, lumabas agad ako para tingnan kung kumusta si Blaze.

I saw him keeping baby Chloe's arms still para di mahulog yung thermometer na nasa kilikili nito. Hanggang ngayon ang sarap parin nga tulog nito na para bang wala lang dinaramdam.

" She has a very hight fever. 39.9 I think we need to get her to the nearest hospital here as soon as possible. Pack those necessary things we'll need. We'll find a hospital. Dont forget to bring the phone too. For emergency" agan naman akong tumango sa sinabi Blaze. I need to keep my sane. Kami lang dalawa dito. Walang ibang makakatulong sa amin.

Agad akong pumunta sa kwarto para kumuha ng iilang gamit lalo na mga gamit ni baby Chloe. Ipinasok ko agad ito sa malaking bag na dala namin ni Blaze. Sinigurado kong wala kaming maiiwan na gamit na kakailanganin.

I also made sure that I packed baby's diaper, milk, feeding bottles and a toy just in case iiyak siya. Tama ba tong ginagawa ko? Wala na ba akong nakakalimotan? Mommmmy.... I can't do this anymore. I just wanna go home.

Hindi ko namalayan na napa iyak na pala ako. I saw my face wet in tears when I accidentally saw myself in the mirror na nasa harap ko. Agad kong pinahid ang luha ko at lumabas ng kwarta. This is not the time to cry. I need to be brave. Kaya ko to... Kaya namin to.. Diyos ko po. Tulungan Niyo po kami.. 

Karga-karga na ni Blaze si Chloe pagka labas namin ng silid. He have some packs with him too. Hindi ko alam kong anong laman ng mga yon. Siguro mga importanteng bagay din na pwede namin magamit.

"let's go. Give me those" sabay lahad ng kamay nya sa harap ko.

"no, no I can handle this. Ang dami mo nang dala.nasayo pa si baby" protesta ko dahil alam kong marami na siyang dala. This is also not the time to be a baby pr to be dependent to Blaze. Pagkatapos namin sa task na to saka na ako babalik sa pagiging dependent ko siguro sa kanya. Surely I miss it and I cannot say na hindi na talaga ako umaasa sa kanya ngayon. I still am but not just now. I need to keep in mind na hindi ako ang inaalagaan dapat sa panahon na kagaya nito. Ako dapat ang mag aalaga

"you sure? Just tell me if there heavy. I can still carry it for you" I can still carry it for you pero pag titingnan mo siya ngayon parang hirap na hirap na siya. Have I ever told anyone how sweet and caring Blaze is? Isa sa napagtanto ko sa task na to ay kong paano siya mag alaga. Gone is the jerk in him. Surely may mga times na lalabas at lalabas ang pagka gago niya pero kung nabago ako ng kaunti sa task nato. Siya? Hi was shaped. Yung pagiging caring at responsable sa mga bagay bagay, nasa kanya na. But this task shaped him more. And he was way better than before now. And I couldn't be more proud. I'll surely tell tita about this. She'll be delighted.

I was very shocked pagdating namin sa pinaka malapit na publikong hospital dito sa Tagaytay. Ang daming pasyente. Yung tipong kahit saan ka nakatingin sa paligid, sa pinto, so sa mga upuan at kahit na sa nga lugar na di dapat may pasyente ay meron. In short sobrang daming tao sa hospital yung tipong di ka magigung kampante kung makakaya ba nila lahat ng nandito.

"Blaze, wala bang ibang hospital na available asude dito? " nag aalala kong tanong kay Blaze na alam ko rin na ganoon ang reaksyon. Kitang-kita sa mukha niya ang pagka balisa.

"If I had known that this is the case. I would have searched for another hospital. But we have no time, Chelle." aniya

"yes i know but. Im note really sure if maasikaso si baby dito eh. Tingnan mo o. Halu-halo yung nga taong may sakit dito. Baka mas lalong lumala ang kalagayan niya. " nag aalala kung tugon habang tinitingnan ko ang mga nurseat doctor na sobrang busy sa kanilang mga ginagawa para sa lahat ng pasyenteng nandito. Totok na totok lahat sa trabaho na wala ng makapag entertain sa mga bagong dating na pasyente kagaya namin.

" do you have any private rooms here? " nagulat ako sa tanong ni Blaze sa nurse na dumaan. Di naman sa ayaw kong ilagay si Chloe sa private room. Mas maganda yung mas safe at mas convenient but we don't have the money. Limited lang yung perang dala namin. In some otger cases,  I'd be phoning mommy already which I'm not sure if pwede ba.

"but Blaze wala tayong pera. San tayo kukuha ng pambayad sa private room? "

"I'll take care of it. Dont worry too much. All I care is that baby Chloe will be settled" he said grabing me by the wrist and kissed me on the forehead. I heaved a deep breath.

"ok. Pero kasi baka di pwede to. We cant risk anything"

"I dont care about the rule Chelle. Id damn break it rach and evertime things like this happen. I can risk my self but not Chloe's life. Not her"

And with that sinundan na namin ang nurse na magtuturo sa amin sa private room na tinatanong ni Blaze.

Kaya namin to. Maging ok lang si Chloe. Ok na lahat.