Kırık bir kalbin içinde büsbütün hayata bağlayan tek şeysin sen. Acının gün geçtikçe arttığı bu günlerde tek dayanağımsın benim. Yani benim için bir nevi anestezisin, acılarımı hafifletiyorsun ama dindirmiyorsun, yinede bağımlılık yapıyorsun, vazgeçilmez oluyorsun. Bana hem acı veriyorsun hemde senden vazgeçemiyorum. Tuhaf olanda buydu ya acı çekmekten yani sensizlikten kurtulamıyorum.
