Kabanata 1

18 1 4
                                        

Gustong gusto ko ng makaalis dito , di ko na Kaya Ang nangyari dito. ARGHHH!  Fuck all people who's here! Tandaan nyo gaganti ako sa inyo!

" Hoy Goncillo anong nginingiwi ngiwi mo dyan?!" Sita sakin ng tagabantay dito. " Hmmm bakit mo tinatanong" pabalang na sagot ko." Abat mayabang ka ah!" " Pake mo ba Kung mayabang ako pinapatay kaba nun?!" " Tsk dyan kana Luka Luka!" Di na ko nainis sa huli nyang sinabi pero tinatak ko sa isip ko yon para pag dating ng panahon magagantihan ko na sya.

Tingin sa kaliwa, tingin sa Kanan , tingin sa harap at likod. Hmm Wala akong Makita puro MGA taong may sira sa utak nag sasawa na ko dito.

*Wiwowiwow* (alarm ng sirena)

" Ano Yun?" " Whaaaaa mamamatay na ba ko?" " Nooo" shit nakakarinding MGA sigaw ng mga natatarantang luka Luka! " Pede ba tumigil kayo nakakarindi kayo!" Sigaw ng dambuhalang taga bantay na walang ibang Ginawa Kung hinde matuloy. " Ano bang nangyayare?" Kalmang tanong ko. " Boss buksan mo Yung pinto Nan palikasin lahat ng pastyente may sunog!" Tarantang usal ng isang sekyu. "Sige sige!" Nag madaling binuksan ni gummy bear Ang pintuan. Hmmm magandang opurtunidad to para tumakas hahhaha

Nag takbuhan lahat ng Tao maliban sakin na pinagmamasdan ng mabuti Ang bawat parte NG ospital na ito dahil ipinangangako ko sa sarili ko na di na ko babalik dito. " Ano ba Goncillo bilisan mo !" Sita sakin. " Baka pag binilisan ko di mo na ko abutin hm?!" "Abat Gago to Dali!!" Inis na Ang gummy bear ah hmmm. Mabilis na Kong lumakad at NG Makita ko na Ang labas para akong ibon na nag tatalon sa sobrang tuwa. Ngayon na Lang ako muling nakakita ng araw puro nalang puting pader . Ngayon na din ako naka ramdam ng payapa at sariwang hangin dahil sa loob Kung Hindi nakakarindi amoy ng mapanghi Ang nasasalamuha ko.

Sumugod ako sa dami ng mga tao para di nila ako mapansin. Kailan ko ng damit na di ako mag mumukhang pastyente dito. Luminga linga ako sa paligid at may Nakita akong tindahan ng damit . Lumapit ako dito ngunit huli na ng maalala ko na Wala para akong perang pang bayad sa damit.

" Ano? Asan na Ang bayad?!" " Ahmm!"
" Kung Wala ka palang pangbayad ibalik mo na yang damit na Yan!" Bulyaw ng matabobremg tindera sakin. Nakaramdam ako NG hiya dahil dito ngunit napaltan ng galit . " Sabihin na nating Ang bayad ko ay Ang buhay mo!" Nakakalokong Sabi ko. " Ha? " Ramdam ko sa sagot nya na natatakot sya . Tsk tsk tsk Duwag! " Mamili ka mamamatay ka o ibigay mo sakin Ang mga damit na ito" madiing usal ko. " Luka Luka ka!" " Matagal na at sobrang lalana Kaya mamili ka!" Into nalang matatawa na ko sa pagmumukha nito ahhaha parang nawalan ng dugo Ang mukha nya . ATAKIHIN KA SANA SA PUSO! " s-sige na kunin mo na yan! Umalis kana!" Bulyaw nya. "Salamat" malambing na sagot ko at hinalkan pa Ang pisnge nya. Yuck Ang alat .

Nagbihis na ko't umalis sa lugar na iyon . Hmm mamatay sila kakahanap sakin.
Mukhang sineswerte ako ah, Wala Naman ito parte NG balak na pag takas ko pero dahil dito madali Kong nakuha Ang kalayaan ko hmmm.

Pero... San Naman ako pupunta ampucha Naman oh! Tumingin tingin ako sa paligid. Ghost town ba to? Bakit walang nadaan kahit isang sasakyan. Mga Bobo talaga eh. Ayyy oo nga pala nasa tagong lugar Ang ospital na u j kase nga natatakot daw Ang mga Tao sa mga tulad naming kulang Ang turnilyo. Mga maarte tusukin ko Ang mga mata nila turnilyo tsaka pako. Tsk.

Miya Miya pa ay may paparating na kotse. " Tulong! Tulong!" Sigaw ko. " Tulungan nyo ko" desperadang usal ko!. Jusko tulungan nyo Naman ako! Patuloy Ang pag sigaw ko na halos dugo na Ang nalulunok ko kesa laway huhuhu. Ansakit na ng lalamunan ko mga hinayupak kayo. " T-tulong " paos na talaga ako huhuhu. Nahihilo na ko dahil sa labis ng init dito sa daan. Sana Naman may puso Ang tumulong sakin huhu. Nag dodoble na Ang tingin ng akin mga mata ansakit na Rin ng ulo ko .. Di.. ko.. na Kaya....

The truth behindWhere stories live. Discover now