ေႏြဦးေလရဲ႕ေလေပြတမ္းျခင္း အပိုင္း၃
မနက္ေနေရာင္ျခည္ေၾကာင့္ရယ္မဟုတ္ ရင္ခြင္ထဲကအေကာင္ငယ္ရဲ႕ လႈပ္ရြမႈေၾကာင့္ သူႏိုးလာခဲ့သည္။ မပြင့္တဲ့မ်က္လံုးကိုျပဴးၿပီးၾကည့္ေနတာမ်ါး တကယ္ကေလးအတိုင္း ခနၶာကိုယ္ကလည္းေတာင့္ေတာင့္ႀကီး ပါးေလးေတြကလဲရဲလို႔ ဟုတ္သားပဲသူညက ဖက္လံုးအထင္နဲ႔ တင္းေနေအာင္ဖက္ထားလိုက္မိတာ။ လႈပ္မရဘူးထင္ပါရဲ႕ ကေလးေပါက္စအတိုင္းပဲ..။
"ေဆာရီးကြာ ဖက္လံုးမွတ္လို႔ဖက္လိုက္မိတာ"
"ရပါတယ္ အဖက္ခံရတာႀကိဳက္ပါတယ္"
ဘယ္လိုေတာင္ ေႏြနတ္ဘုရား စကားေတြ ဗရမ္းဗတာေတြျဖစ္။ ဘာေတြေျပာမိပါလိမ့္ ဟိုလူကေတာ့ျပံဳးစိစိႏွင့္ ၾကည့္ေနေလသည္။ ကင္နန္းဂြၽန္တို႔လုပ္လိုက္ရင္တလြဲ..
"မဟုတ္ဘူးေျပာခ်င္တာ .......ဟို..... ဟိုတာ...... အရင္က ဘယ္သူမမဖက္ဘူးလို႔ ဖက္တာက
ေႏြးေထြးတယ္ထင္လို႔ပါ"
"ေအာ္အဲ့လိုလား စိတ္မပူပါနဲ႔ေနတိုင္းဖက္ေပးမယ္"
"အာ..ဟုတ္..ဟုတ္"
"ကိုမ်က္ႏွာသစ္ၿပီး ထမင္းေၾကာ္ေႂကြးမယ္ဆင္းလာခဲ့ေနာ္"
"ဟုတ္"
အခုမပဲအသက္႐ႈေခ်ာင္ေတာ့တယ္ အမေလး အ႐ိုးေတြေက်ပလားမသိဘူး။ ဖက္ထားတာမ်ား ျခံဳထားတဲ့ေစာင္ေရာ လူေရာပိုးတံုးလံုးလိုလုပ္ၿပီး ဖက္ထားတာ ညက္ညက္ေၾကပါၿပီ။ အ႐ိုးေတြေတာ့
စိတ္ထဲကသာ ေတြးေနေပမဲ့ အျပင္ကမ်က္ႏွာေလးက အျပံဳးပန္းေတြေဝလို႔....။
မ်က္ႏွာသစ္ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး အက်ီၤကိုေတာ့ ဟိုလူ႔ဟာကိုယူဝတ္မိသည္။ သူ႔မွာအဝတ္အစားမွမ႐ွိဘဲ အဝတ္အစားေတြက သူႏွင့္အနဲငယ္ ပြေယာင္းေယာင္းျဖစ္ေနသည္။
မီးဖိုခန္းထဲဝင္လာမိေတာ့ ထမင္းေက်ာ္ေနတဲ့သူ႔ေနာက္ေက်ာက ေျပးဖက္ျခင္စရာေကာင္းေအာင္ ဆြဲေဆာင္မႈ႐ွိလြန္းလွသည္။
"နန္းဂြၽန္ဒါေတြလုပ္တတ္လား"
"သိပ္မလုပ္တတ္ဘူး"
"မေန႔ကဘာနဲ႔ခ်က္လိုက္ထာလဲ"
"မီးေသြးမီးဖိုနဲ႔"
