GİZEMLİ

1.BÖLÜM

Yine siyah odamda gözlerimi açtım. Saatte baktığımda saat sabahın beşiydi. Uyku düzenim mahvolmuştu zaten. Buna aldırış etmiyordum artık. Çalışma masama geçtim ve karaladığım bir kaç resme baktım. Aslında resim konusunda o kadar kötü değildim. Resim hakkında eğitim alabilirdim ama.. Amasını bilmiyorum. Sadece uğraşmak istemiyorum. Herneyse, lavaboya gittim ve elimi yüzümü yıkadım. Aynadan yansımama baktığımda ise tam bir yıkık olduğumu gördüm. Göz altlarım morarmıştı, tam kaşımın üstünde kocaman bir yara vardı, yanağımdaki yarık hâlâ kapanmamıştı. Ben tarafından iğrenç gözüken bu yüzüm benim gözümde iyice çirkinleşmişti. Ama hâlâ arkadaşlarım güzelsin diye saçmalayıp duruyorlardı. Pardon arkadaşlarım değil arkadaşım olacak orası. Çünkü sadece bana değer veren bir tane arkadaş bulabilmiştim kendime. Ne kadar popülerim değil mi? Koca okulda tek arkadaş. Ne muazzam! Her zaman giydiğim kotu ve deri ceketi giydim. Sonra dışarı çıktım. Tam kapıdan çıkacakken lanet olası ablamın sesini duydum. Hayır Ne var anlamıyorum?! Bu evden  beni bu kız çıkartmıyor. Ne var çıksam da gitsem bi günde bi elleşme bana yah!

》》》》》》》》》》》》》》》》》
NOT:
~=anneniz
+=ablanız
×=babanız
-=siz
#=kankanız
?=bilinmeyen kişiler

için kullanacağım.

》》》》》》》》》》》》》》》》》

+Ne O? Bakıyorumda sen bu evin kurallarını idrak edememişsin. Yoksa yine erkeklerle mi gezeceksin?

-Pardon da benim beynim hâlâ  yerinde. Yani benim hâlâ idrak edebilme gücüm var.
Yapamadığın bir eylemi ben yapamıyormuşum gibi söyleme lütfen. Ayrıca sanane nereye gidersem giderim.

+Yine aynı yere gidiyorsun değil mi? Erkeklerinin yanına.

-Erkeklerim? Ben her erkeğe yapışan o kızlardan değilim abla! Sadece bir kaç tane konuştuğum erkek var. Onlarla sevgili değilim. Senin anladığın gibi değil olay. Onlar sadece arkadaş! Ay dur yazık sen şimdi "arkadaş" kelimesi ne demek bilmiyorsundur. Hemen anlatayım; Arkadaş demek asla sana yan gözle bakmayan her zaman senin yanında olan sırlarını her zaman saklayan senin yüzün asıkken seni güldürmeyi  bile başaran kişilere "arkadaş"
denir. Kısacası sende olmayan şey demek abla.

+Benim bir çok arkadaşım var bir kere!!

-Hıhı tabi...

Sözümü kesmek zorunda kalmıştım. Çünkü ablamla tartıştığımız odaya babam girmişti.

×Ne bu gürültü?! Burası hayvanat bahçesi değil! Ablanı dinle o ne derse haklıdır. O senin iyiliğini istiyor değil mi kızım?

+ Evet babacığım. Dedim ki o ceketle üşürsün dışarısı soğuk daha kalın bir şeyler  giy ve hemen bana bağırmaya başladı. Baba bu Benim artık çok gücüme gidiyor bana bağırması.

diyip yalancıktan ağlamaya başlamıştı. Babamda onu her zaman haklı düşündüğü için beni tekrar azarlamaya başladı.

× Bunu unutmuyorum. Cezanı çekiçeksin. Şimdi odana çık ve bir daha oradan çıkma. 1 hafta boyunca orada kalıcaksın. Ne yemek ne de su vericem sana. Birileri acırsa verir sana. Şimdi defol!!

- Ama..

× Defol dedim derhâl!!

Ayaklarımı çarpa çarpa yukarıya çıktım. Odama girdim ve kapıyı kapattım. Yatağıma uzanıp duvarla sesizce konuşmaya başladım. Artık bu gelenek hâline gelmişti. Bir kaç dk sonra babam odama geldi. Hemen ayaklandım ve onu dinlemeye başladım.

× Şirketin borçları yüzünden ben bir şey yaptım.

- Ne yaptın?

× Yarın öğrenirsin! Bir de bana hesap soruyorsun. Terbiyesiz!