Hindi naman napipigilan ang pusong magmahal, di'ba?
Oo. Alam kong alam niyo na mahirap umamin lalo na't babae ako. Sinubukan ko naman eh. Maraming beses na. Pero walang nagbago.
Alam ng barkada ang nararamdam ko para sa kanya. Sa umpisa, mahirap itago pero sinanay kong 'wag ipakita. Sabi nila subukan kong umamin ulit. Hindi ko na kaya eh.
Nasayang na ang mga pagkakataon ko. Pero wala na akong magagawa. Wala na eh.
Pinaramdam ko naman noon pero akala niya dahil sa pagkakaibigan lang namin yun.
Wala na nga ba?
May pag-asa ba?
Masakit eh.
Sobrang sakit.
Lalo na kung nararamdaman mo na...
... wala naman talaga.
Mahirap itago...
Mahirap maghintay...
Mahirap umasa...
Pero bakit ba, kung ako naman ang walang ginagawa?
Pipigilan na lang itong damdaming baka sakaling mawala.
A/N: Hi! Parang side story lang 'to. Hehe. ;) Sana nag enjoy kayo. Haha.
Arigato.
