Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
«~~~»
Çatık kaşlarla karşısındaki adama baktı.Oldukça kızgın olsada bunun gerekli olduğunu biliyordu.Bavulunu sürükleyerek beyaz sürgülü dolabın önüne koydu.
"O bavul çok küçük değil mi?"
Tzuyu kaşlarını olabildiğince çattı."Sonsuza kadar burda kalmayacağım.Şimdi izin verirsen üzerimi değiştireceğim.Daha bulmam gereken katiller var."
Jungkook ben masumum dercesine ellerini havaya kaldırıp dışarıya çıktı. Mutfağa doğru ilerlediğinde masada oturmuş olan kardeşini gördü.
"Sen ne ara geldin?"
Jung-Hyun önündeki yemeği yerken sırıttı."O kadınla bayağı yakın gibisin hyung."
Jungkook kaşlarını çattı."Soruma cevap ver.Ayrıca saçmalamayı kes."
Jung-Hyun yerinden doğruldu."Az önce geldim.Ve eminim ki ona karşı bir şeyler hissediyorsun."
Merdivenlerden gelen topuklu sesleriyle iki oğlanın da gözleri oraya dönmüştü.
Tzuyu üzerine dar bir tayt ve siyah bir tshirt giymişti."Ee gitmiyor muyuz?"
İki oğlan birbirine bakarken Jung-Hyun dudaklarını birbirine bastırıp önüne döndü.
Jungkook kafa salladı."G-gidiyoruz.."
Jung-Hyun derin bir iç çekti."Size bu işin peşini bırakmanızı öneririm."
Tzuyu kollarını birbirine bağlayarak ona doğru yürüdü.Şüpheli bakışlarını Jung-Hyun bedeninde gezdirirken konuştu."Neden ? Yoksa bu seni rahatsız mı etti?"
Jung-Hyun'un bakışları değişirken kendinden emin bir şekilde konuştu."Ben masumum avukat hanım.Ama görüyorum ki siz ölmeye meraklısınız?"
Tzuyu yüzünü bozmadan devam etti.Kaşlarını havaya kaldırıp sırıttı."Hiçbir suçlu ben suçluyum demez zaten Jeon Jung-Hyun.Ölme konusuna gelirsek..Hepimiz Bir gün öleceğiz değil mi?Ben sadece hızlandırıyorum."diyerek omuz silkti.
