«Η αγάπη τελικά είναι μαθηματικά...👀»

Η πρώτη μέρα.

Ντριννν ντριννν!
Αναθεματισμένο ξυπνητήρι! Σήμερα είναι η πρώτη μου μέρα στο λύκειο και για να πω την αλήθεια έχω πανικοβληθεί. Έχω ακούσει ότι όλοι οι καθηγητές είναι αυστηροί και δεν θέλουν να έχουν πολλά πολλά με τους μαθητές. Άσε που θα ρίξω πολύ διάβασμα. Με τον κ.ο Κώστα χαθήκαμε(θα σας κάνω ένα flashback για να σας εξηγήσω)

FLASHBACK:
Πήγαινα δευτέρα γυμνασίου όταν πήγα στο καινούργιο μου σχολείο. Ήταν κι εκείνος καινούργιος. Μας δίδασκε μουσική,ήταν 43 χρονών κι ελεύθερος χωρίς παιδιά. Από την πρώτη στιγμή που γνωριστήκαμε υπήρχε κάποιο ιδιαίτερο ενδιαφέρον από την μεριά του όπως κι υπήρχε ανταπόκριση από την δική μου. Μην στα πολυλογώ μετά από κάτι μέρες κάναμε κρυφά σχέση. Δεν το ήξερε κανένας εκτός από την κολλητή μου,Φρόσω. Με την Φρόσω,γίναμε κολλητές από την πρώτη στιγμή που μιλήσαμε. Παρόλο που δεν ήμουν ούτε εγώ ούτε εκείνη από τα άτομα που ανοίγονται στους άλλους,ταιριάξαμε κατευθείαν! Είναι ένα κορίτσι με ξανθά μακριά μαλλιά,μπλε ανοιχτά μάτια,με υπέροχη σιλουέτα και ιδανικό ύψος. Ασχολείται ερασιτεχνικά(προς το παρόν)με το τραγούδι και θέλει στο μέλλον να το συνεχίσει επαγγελματικά. Είναι μία πολύ αγνή,καθαρή,αθώα και ειλικρινής ψυχή,που με τον τρόπο της "φωτίζει" κάθε άτομο που είναι γύρω της. Δεν έχει σχετικά πολλές φιλίες,αλλά όπως λέει κι εκείνη βρήκα τον τρόπο να την "ξεκλειδώσω". Ας συνεχίσω στο θέμα όμως. Κάναμε κρυφά σχέση στις 4/10/2017. Όλα ήταν ήρεμα όμως στο τέλος της σχολικής χρονιάς(πήγαινα 3η γυμνασίου)έμαθαν για εμάς,με αποτέλεσμα να χάσει την δουλειά του μετά το τελείωμα της χρονιάς. Επειδή δεν ήθελε να μπλέξω κι εγώ έριξε όλη την ευθύνη πάνω του. Από τότε δεν τον ξαναείδα. Λες και άνοιξε η γη και τον κατάπιε.
ΤΕΛΟΣ FLASHBACK

Με αυτές τις σκέψεις ντύθηκα και μπήκα στο αμάξι.
Μπ(αμπας):Έτοιμη?
Ε(γω):Ναι.
Μπ:Να σκέφτεσαι θετικά.
Ε:Θα προσπαθήσω.
Μπ:Πιστεύω σε σένα. Σ'αγαπώ!
Ε:Κι εγώ μπαμπά μου.
(Οι γονείς μου χώρισαν όταν ήμουν 6 και από τα 14 μου μένω με τον πατέρα μου. Έχω και δύο αδέλφια. Μία αδελφή 18 χρονών,Στέλλα και έναν αδελφό 6 χρονών,Κώστα)
Φτάσαμε στο σχολείο. Μετά από πολλή σκέψη μπήκα. Συναντήθηκα με την Φρόσω. Αγκάλιασε η μία την άλλη και τα σχετικά.
Φ(ροσω):Θωμαή! Άντε καλή σχολική χρονιά!
Ε(γω):Ναι βρε Φρόσω!
Φ:Λες να χει κάναν ωραίο καθηγητή?(κλείνει πονηρά το μάτι)
Ε:Δεν ξέρω και δεν μ'ενδιαφέρει!
Φ:Θωμαή,πρέπει να συνειδητοποιήσεις ότι η ζωή συνεχίζεται. Ξέχνα τον.
Ε:Δεν είναι εύκολο.
Φ:Δεν ήταν σωστό που εξαφανίστηκε. Ξέγραψέ τον!
Ε:Ξέρεις κάτι? Αυτό θα κάνω!
Φ:Έτσι σε θέλω!!

Πήγα να πάρω τα βιβλία. Εκεί ήταν ένας κύριος. Πάνω από 1,90,γίγαντας,με μαύρα μαλλιά και πράσινα προς μπλε μάτια. Μου έδωσε τα βιβλία.
Κ(υριος):Καλή σχολική χρονιά!
Ε(γω):Ευχαριστώ! Διδάσκετε?
Κ:Ναι,Μαθηματικά.
Ε:Δηλαδή θα κάνετε και σε μένα?
Κ:Δεν ξέρω,δεν είμαι ο μοναδικός. Θα δείξει
Ε:Ωραία. Θα δούμε. Γεια σας!
Κ:Γεια σου γεια σου!
Φαίνεται αυστηρός καθηγητής. Εύχομαι να μην τον έχω. Αλλιώς....ΤΗΝ ΕΒΑΨΑ!