It's been a year simula ng magpaka layo layo siya ..
ni hindi man lang nagpasabi na aalis sya, walang sinuman sa mga kaibigan nya na nakakaalam kung nasan siya.
nami-miss ko na sya
bakit niya pa kasi kailangan umalis? sabagay sino ba naman kase ang magpapaka tanga na halos 5 years nang nililigawan hindi pa sinasagot dba?
*flashback*
"woah! this school is awesome!" sabi ko pagka-babang-pagkababa ko ng sasakyan
I'm in junior high at bagong lipat lng ako sa University na to ang cool ng school na to! the quadrangle is really large!! and yung mga building it's all glass! sobrang high tech! mas malaki sa U.P. to!
I think magiging interesting ang school years ko dito.
*******************************************
pagkapasok ko sa gate 2 ng school na to ay dumeretso ako dun sa may pagkalaki laking bulletin board to see where my room is..
and to my surprise it's really far! i need to take the school train in 45 mins. in able to reach my destination!
grabe! It's already 6:55 a.m. at ang sabi sa sched card ko ay 7;15 ang pasok ko.. geezzz di bale first day plang naman.
on my way to the school train napansin kong andaming tumitingin sakin at dun ko lng narealize na iba iba ang unif. , same design naiba lng ng kulay, ang mga students na nakikita ko they usally wear blue,green,violet and other cool colors, ansarap sa mata ^.^.. pero ung akin naiiba it's color red at ako lng ata ang ganto ang uniform..
binilisan ko na ang lakad ko papunta sa train..
wait...
may nahagip ang mata ko, a girl,she's wearing the same color of uniform as me, nang mapatingin sya sakin ay agad syang nag-smile at nilapitan ako.
woah! she's beautiful! para siyang anghel!
"Hi! ^_^" she said
"uhm, Hello :)"
"you're new here right?" we keep on chatting habang papunta sa school train
"yeah how do you know?"
"It's obvious ^_^, do you want to ask something?"
"yes, why are they looking at us? and why don't we have the same color of uniform as them? the color of their uniform is cool pero bat yung atin?"
"why? you see there are so many buildings in this school, look at that! , that, and that.. " pagtuturo nya nakasakay na kase kmi ng train
"may special treatment kase ang school na to dun sa mga estudyanteng model, or ang parents nila ay may sikat ng company hinihiwalay nila tayo sa regular students kahit pa mga bussiness man din ang parents nila, cool color uniformed students are in regular class, kung bakit iba iba ang uniform nila ay dahil sa ang mga students ay may mini-major na subject at kung anong assigned color ng department/major subject nila ay ganun din ang isusuot nila "
"ahh, it's unfair" sabi ko
"you think? anyway that's the highschool part of this university, the students who wear the gray colors are highschools, and look at that side! those naman who wear the blue green uniform are elementary students and that is their building"
***************************************************************************
"wow!~" nang makababa kami ng train ay agad akong namangha sa ganda ng department namin oo maganda na ung sa regular class pero dito prang wala ka na sa Pilipinas!
napukaw ang atensyon ko nung malaking high tech na orasan sa gitna ng quadrangle
7:40 a.m.
I'm 20 mins. late!!
"hey~ I know your nervous kase we're 20 mins. late, pero don't be so obvious, pag pasok mo nang room nyo wag kang kabahan kase iisipin nila you're from regular class, dito sobrang classy nila so be careful na don't act stupid kase ung ibang brat girls they will judge you, by the way what section are you?"
I looked at the card na hawak ko
"apple"
"that's great! magkatabi lng tayo ng room! i'm in atis!, sayang! your section is higher than mine :3, anyway can i get your number?" she said at inabot sakin ang phone nya
agad ko nmng tinype ang number ko dun at nilagay ko narin ang name ko
"hey! ambilis ng oras we're here!, that room is your classroom" she pointed the door near where we are standing, oo nga di ko namalayan na andito na pla kami
naglakad na ko papunta sa tapat ng pinto.
hndi pa ko nakakatatlong hakbang ay tinawag na niya ko
"hey! remember act naturally! let's meet nlng ng break! ciao!" at pumasok na sya sa room nya.
habang naglalakad ako ay may bungga sakin at sa lakas ng imact ay napaupo pa ko haist! satingin ko nagmamadali sya, late kase eh
"O.O i'm really sorry miss! please accept my apology sorry~~ i didn't mean it" woah! am i in heaven? I think I'm seing an angel!
he slowly pulled me para makatayo
"miss I'm really really sorry!" sabi nya ng naka yuko
"hey, it's okay"
"really?"
"yes ^_^"
"let's go, I'll accompany you till we reach your room, btw in what section are you?"
"apple :)"
"hey! we're classmates naman pla eh! let's go!"
at agad na niya akong hinatak papunta sa tapat ng room namin.
the moment he opened the door ay agad syang nag bow at ginaya ko rin nmn sya.
"I'm sorry if we're late professor" he said
all eyes are on us, some girls is looking at our hands
"It's okay, go and take a sit"
hinila na nya ko papunta dun sa may empty seats.
we're seatmates
" For those who are late, you need to introduce yourselves in front"-Prof.
*********************************************************

BINABASA MO ANG
Sayang..
Short Storywalang permanente sa mundo kya matuto tayong pahalagahan kung ano ang nariyan, kasi malay mo baka bukas wla na pla sla sa tabi mo...