Chapter 1 - Madramang......pag-alis?

94 1 0
                                    

Chapter 1:

Reeka’s POV

“Maaaa~” I whined while pulling her left arm

She turned to me, a bit annoyed, “Ano ba yun anak?”

“Do we really have to move?” I pouted.

Hindi ko matanggap na lilipat kami ng bahay. HINDI!!!!!!!!! T_____T

Nagpakawala siya ng isang malalim na buntong-hininga

“Princess,… alam mo naman na… kailangan natin lumipat.. dahil narin kasi sa trabaho ng Papa mo… nadestino nanaman kasi siya sa ibang lugar” pagpapaliwanag niya sakin

Well, alam ko naman na nadedestino si Papa sa ibang lugar dahil sa trabaho…

Though hindi ko alam kung ‘ANO’ talaga ang ‘TRABAHO’ niya.. at hindi ko na rin siguro aalamin.

Hindi kasi kami masyadong close ni Papa

Ayayay! Hindi ko pa pala nai-introduce sarili ko… I’m Princess Reeka Villaluz.

Oh ha! May ‘PRINCESS’ pa talaga! As my Mama said earlier xD

I’m 16 years old palang naman.. Hmmpf baka kung ano sabihin niyo ah! 4thYear High School palang ako!

“Ma’am nailagay na po lahat ng bagahe sa van” sabi ni Manang Lorna.

“Sige po, susunod na kami palabas Manang” sabi naman ni Mama

Nasa kwarto kasi kami, nagpipilitan =______=

KUNG SA AYOKO TALAGA UMALIS DITO SA BAHAY NA ITO!

At isa pa… Ayoko malayo kay Janzel…

Malapit kasi dito bahay nila, isang kanto lang naman ang layo, pero okay na rin xD

Siya kasi ang best friend ko pati narin yung nakababatang kapatid niyang si Mikoy.

20 years old na siya, si Mikoy naman, kasing edad ko lang din, 16

Bestfriends kami since…

…since…

Ahh ewan ko  ba! Since pagkapanganak nga yata sa’kin eh xD

Kaso medyo may kasungitan si Kuya Janzel, malayong-malayo sa sunny personality ni Mikoy.

Kaya ewan ko ba kung paano ako nagkagusto doon >____<a

Pati yung ibang mga BABAE ha! Hindi lang naman ako may gusto sa kanya nuh! >_____>

“Reeka!” May narinig kaming sumigaw ng pangalan ko sa labas.

Dinungaw ko yung bintana sa room ko, nasa second floor kasi ng bahay yung kwarto.

O_____O Si Mikoy! Kasama niya si Kuya Janzel!

Binuksan ko yung bintana, “Anong ginagawa niyo dito?” tanong ko.

“T-Totoo ba?? Lilipat daw kayo ng bahay?” Tanong ni Mikoy habang habol-habol ang hininga.

At tinakbo pa talaga mula sa kanila hanggang dito

=_____=a ewan ko ba kung sweet yun o ano?

“Ehh.. O-Oo eh” malungkot na sabi ko at yumuko.

Hindi ko KERI ito! Maiiyak ako ng tuluyan!! T______T

“MANANG!” sigaw ko kasi nasa baba na si manang, nasa tabi ng van.

“Papasukin niyo po sila!” sabi ko at binuksan naman niya yung gate.

xxxx

Pagkababa namin ni Mama sa living room, nagulat ako sa ginawa ni Mikoy.

Abay! Yakapin ba naman ako sa harap ng nanay ko!? >//////////<

At eto ngayon ang loko, umiiyak na sa harap ko

ENEBEYEN! Sabi’t nang ayoko ng may umiiyak eh!!

“Uy Wag ka na umiyak” sabi ko sa kanya. “Pwede mo pa naman kami bisitahin di‘ba?”

Matapos kong sabihin yun, bigla ba naman umirap ang loko!

Aba! Lalaki ba talaga ito? Makairap lang! =_________=

“Sa tingin mo makakapunta ako?” sabay turo sa sarili.

“Aba! Oo naman! Kung gusto mo pasundo pa kita kayla Manong Roy at Manang Lorna” sabi ko naman ng tumahan na siya.

Tumingin lang siya sa’kin. Tapos-

“WAAAAAAAAAH!!!!!!!!!!”

=______= Umiyak nanaman ang loko at yumakap ulit. Aish!

“Oy!” Saway na ni Kuya Janzel sa kanya, “Makaiyak ka naman parang hindi ka na binata”

“Bakit naman? Eh kung sa mamimiss ko etong si Reeka-beybe eh!” sabi ni Mikoy.

=____= Oo, beybe-beybe tawagan naming dalawa.

Si Kuya Janzel? Pormal lang.. asar ah! Wala talagang sweetness sa katawan ‘to!

Tumingin si Mikoy sa Kuya niya, “Ikaw ba kuya? Hindi mo ba siya mamimiss?”

Nang itanong ni Mikoy yun,  napatingin ako sa kanya, saktong napatingin din naman siya sa’kin.

Nang hindi siya sumagot at expressionless lang ang mukha niya, ngumiti nalang ako.

Aba ang loko! Hindi man lang sumagot! T________T

“Hindi ako mamimiss ng Kuya mo.. Ang sungit kaya niyan!” Sabi ko kay Mikoy.

At pagkasabi ko nun…

“WAAAAAAAAAAH!!!!!!!!!!!!!!!!!!”

=_______=

“Mikoy-beybe tahan na… lalong sumisingkit mata mo oh” sabi ko sabay turo sa mas SINGKIT na niyang mata.

“Ay naku! ‘Wag na nga lang tayo lumipat Dear~” biglang sabi ni Mama.

(O_____O) (>______<) (O______O) ß Ako

Biruin niyo, nandoon pa pala sila ni Papa xDD

“Paano naman ako, Dear?” tanong ni Papa

=______= Oo nga pala, yung trabaho niya.

“Ikaw na lang ang lumipat, kami nalang ang bibisita sa’yo” sabi ni Mama, “Hindi ko na kasi KERI ang iyak ni Mikoy, naluluha narin ako… alam mo yun? Yung parang nasa ‘Telenovela’ lang?”

At diniinan pa talaga ang word tsss..

Tumingin nalang ako sa magkapatid.

^__________^  ß Mikoy

-___________-  ßJanzel

=__________=a ß Ako

Yung isa makangiti wagas… yung isa naman…

ANG SARAP BATUKAN!! HANGGANG NGAYON WALANG CARE! Tssss.

xxxxxx

[A/N] First Chapter!!! Yeeeey!~~ ^_____^ i-wish nlng natin na sana, lagi akong sipagin magUD xDD joke~ hehe

I Love You, BestFriend a.k.a. Prof!!Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon