| KAYIP | Bölüm 1 / Yeni Bir Başlangıç İçin

| KAYIP |

| KAYIP | Bölüm Adı: Böyle Olmamalıydı !

Denizden gelen sesin kaynağını aramaya devam ediyordu Felipe yarı baygın halde.Paraşütünü çıkarttı.Şimdi kumsaldan suya doğru ilerliyordu.Dizlerine kadar vuran dalgalar ile irkildi Felipe.Su beline geldiğinde baygınlık hali soğuk suyun etkisiyle yok olmuştu.Bir kez daha ses geldi denizden;
-İmdaaaaaat
Oğlununa aitti bu ses !
-Geliyoruuuum
Diye bağırıp yüzmeye başladı Felipe hızlı hızlı sese doğru.Oğlunu artık görüyordu Felipe, paraşütü üstüne kapanmış boğulmamak için mücadele veriyordu oğlu Fred.Bir çırpıda paraşütü kaldırıp oğlunu kendine çekti Felipe.Fred'e sarılıp öptü.Kolay değildi, biraz daha geç kalsa oğlu boğulacaktı...

Oğlunu karaya çıkarttı Felipe.Sırtındaki kısmen ıslanmış ceketi çıkartıp oğluna sardı Felipe.Şimdi ne olacaktı ? Karısı Emily, kızı Maria, Pilot Max, Host Dany, Hostes Jeniffer neredeydi ? Oğlunu buraya bırakıp ormana gidebilir miydi ? Felipe bunları düşünürken oğlu kendine geldi, Felipe'ye dönerek;
-Baba ne oldu ? Neredeyiz ? Uçağa ne oldu ? Diye seri soru cümlelerini korkudan veya soğuktan titreyen çenesinden zorlukla çıkartıyordu Fred.
-Geçicek oğlum dedi Felipe ve sıkıca sarıldı oğluna...

Güüüüüüm !
Ormanın derinliklerinden bir patlama sesi geldi.Muhtemelen uçağın enkazından gelen bir sesti.
-Acaba pilot kokpitte miydi ? Yada diğerleri ormana mı düşmüştü ? Diye sesli olarak düşünde Felipe.
-Gidelim dedi Fred babasına, ormana gidelim ! Annem orada ! Mary orada dedi ve babasının bacağına sarıldı.
Şimdi baba oğul patlama sesinin geldiği noktaya doğru sık ağaçların ve otların arasından ilerliyorlardı.

--------------------//////------------------/////----------------

Gözlerini açtığında paraşütüyle birlikte takıldığı ağaç dalından sallanıyordu Host Dany.Çırpınmayı bırakıp mantıklı düşünmeye başlaması yaklaşık 3-4 dakika sürdü.Kafasını kaldırıp takıldığı ağacın dalına baktı Dany.Kalın bir daldı ama paraşütün kumaşı o dal kadar sağlam değildi.Kolundaki kanamayı farketti Dany.Sol kolunun dirseğinin üstünde kanama vardı ve müdahale gerekiyordu.Kendini sağa sola sallamaya çalıştı Dany.Ardından en yakın dala tutunup kendini çekti, Ağacı ayağıyla ittirip tuttuğu ince dalı kırmaya çalıştı Dany.Dalı kırdı paraşüte sallamaya başladı.Paraşütün yırtılan bölümü şimdi iyice büyümüştü, ve iki-üç darbeyle koptu.2-3 metreden yere düştü Dany.Sırtındaki paraşüt çantasına bağlı olan paraşüt kalıntısını şerit şeklinde, dallardan ve dişinden yardım alarak kesti.Sıkıca koluna sardı.Şimdi Diğerlerini bulmalıydı.Dalga sesi kulaklarına geliyordu.O halde sahile yürüyüp geçen bir gemiye yardım işaretleri yapmak en mantıklısıydı.Yaklaşık 300 metre yürüdükten sonra yerde Mary'i gördü Dany.Uzun ağaçların sık dalları yüzünü ve Vücudunun açık yerlerini çizik içinde bırakmıştı.Evet.Mary yere düşmüştü ! Paraşüt çantası sırtındaki ve hiç açılmamıştı.Panikten Yada havada heyecandan bayılmasından olsa gerek paraşütünü açamamıştı Mary.Umutsuzca Mary'nin bileğini tutup gözlerini sıkıca yumup damarından gelecek ufak bir "tık" bekliyordu Dany.Gelmedi...Göz yaşlarını koluna bağladığı paraşüt parçasına silip Mary'nin cesedini kucağına alıp kumsala doğru ilerlemeye devam ediyordu Dany.5-10 dakika sonra kumsala ulaştı.Mary'nin cesedini kumsaldaki kayanın yanına bırakıp denize doğru ilerledi Dany.Masmavi uzanan su dışında hiçbir şey yoktu.Arkasını döndü ormana baktı.Ve yükselen dumanı gördü.Az önce bu dumanı görememişti çünkü uzun ve sık dallar gökyüzünü olabildiğince kapatıyordu.Oda Mary'nin cesedini kumsalın yumuşak ve ince kumunu 70-80 cm açarak görünmeyecek şekilde kayanın yanına gömdü.Ve dumana doğru ilerlemeye başladı.

--------------------//////------------------/////----------------

Fred ve Felipe uçağın yanmış enkazını gördü, adımlarını hızlandırdılar ve enkaza ulaştılar.Etrafına ve kokpite baktı Felipe.Ne karısından, ne kızından nede mürettebattan bir iz vardı.Ama kokpit kapısı açıktı.Yani görünen o ki pilot Max atlamayı başarmış.Ama nereye ? Oğlu iyice umutsuzluğa düşmüş bakışlarla
-Şimdi ne olacak ? Neredeler dedi ? Babasına
-Patlamayı duyanlar, dumanı görenler buraya gelir muhtemelen dedi Felipe.
-Haydi odun toplayalım ve ateş yakalım, akşam yaklaşıyor diye ekledi.
Başka çareleri yoktu şimdilik.Korunmak için Felipe'nin oğlunun sırtına attığı ceketin cebinde babasından kalan çakı dışında hiçbir şey yoktu.Aradan yaklaşık 35-40 dakika geçmişti ki ateşin başında ısınmaya, kurumaya çalışan baba-oğul arkalarından gelen ses ile irkildi
Bir hamlede oğlunun sırtındaki ceketin cebinden çakıyı alarak ayağa kalktı Felipe
-Kim var orda !
...
-Ben, diye acı çeken bir ses geldi
...
-Ardından otların arasından kafasını çıkartıp
-Ben, Dany ! dedi uçağın hostu.
Derin bir nefes alarak çakıyı indirdi Felipe.Dany'ye sarıldı.
-Kimseyi gördün mü ? diye sordu Felipe
Başını öne eğdi Dany.
-Ben...Şey...O...Paraşütü bile açamamış...Kumsal...Kumsala gömdüm..., dedi Dany, sürekli kekeleyerek
-Kim !! Kim ! Diye bağırdı Felipe
-Mary dedi Dany...Mary...
Felipe dizlerinin üstüne çöktü çaresizlik içerisinde başını havaya kaldırıp hüngür hüngür ağlamaya başlamıştı...Fred zaten Dany kekelerken ağlamaya başlamıştı.Kızı artık yoktu...
O gece sabaha kadar ateşin başında oturdu Felipe ve Dany.Ağlamaktan yorgun düşüp uyuya kalan oğlu Fred kucağında, arada uykusunda iç çekmeye devam ediyordu.
Emily neredeydi ? Pilot Max , ya hostes Jeniffer ?
3-4 saat sonra gün doğacak.Yeni bir gün başlayacaktı...

Devam edecek...