I Love You Kuya (kathniel)

15

Hara

"Kamusta Naman ang pagbu-buntis mo iha?"

"Ayos Naman po tita. Minsan nahihirapan dahil sa morning sickness pero nakaalalay namn sakin si Zeke"

Naka-yuko lang ako habang tahimik na kuma-kain

Miss ko na sya.. I want to hug him pero Alam kong hinde na pwede

Pa-simple akong tumingin sa gawi ni kuya pero mariin lang itong nakatitig Kay Kurt

I tried to divert my gaze on him. But it's so damn hard

Nahuli nya akong naka-tingin sakanya Kaya muli akong yumuko

"You ok queen?" Mahinang bulong ni Kurt. Ngumiti ako sakanya tsaka tumango

"Oo Naman"

Sa halos apat na buwan ko syang hinde nakita aaminin ko na mas lalo syang gumwapo. At mas nakadagdag sa appeal nya ang isang tattoo na nasa may gilid ng leeg nya. Hinde ko iyon masyadong makita dahil natatabunan iyon ng suot nyang damit

Pasimpleng tumikhim si mommy Kaya nag-angat ako ng tingin sakanya

"Since may kwarto Naman si Ezekiel dito, pwede kayong matulog dun iha" naka-ngiting Sabi ni mommy. Masayang tumango si Ms Lauren

Simula ng dumating sila kanina ay tahimik lang si kuya. Minsan napapansin ko syang tumitingin sa gawi namin ni Kurt

Honestly, I don't know what he's thinking. Gusto ko man isipin na nag-seselos sya samin ni Kurt pero sobrang assuming ko Naman ata.

Natapos ang dinner namin at nandito kami ngayon ni Kurt sa may garden. Ihahatid ko Kasi sya hanggang sa may gate

"Thank you sa pa-dinner queen. Pakisabi nadin kina Tito at tita na salamat"

"Ano kaba, okay lang Yun. Basta Wala ng next time ah" pagbibiro ko

"Ay ganun? Sana pala kinapalan ko nalang Yung mukha ko kanina hahahha" mahina ko syang tinampal sa balikat bago sya tinulak-tulak

"Shoo. Alis kana"

"Wala man'lang bang kiss dyan?"

"Ah ganun? Sige wait me here, tatawagin ko lang Yung aso ko para sya na hahalik sayo---"

"Grabi ka Naman sakin queen. Bye" walang paalam nyang hinalikan ang pisnge ko Kaya napa-iling nalang ako

Ng makaalis ang kotse nya ay tsaka lang ako pumasok----pero agad din akong natigil dahil sa madilim na mukha ni kuya ang sumalubong sakin

Kung nakakamatay lang ang tingin siguro pinaglalamayan na ako ngayon

"Ku-kuya----"

"Apat na buwan lang akong nawala Hara. May pinalit ka agad sakin? What the hell"

Galit na sigaw nya. Na-alarma ako dahil baka bigla nalang bumaba sina mommy.

Hinila ko si kuya sa likod ng mansyon

"What the hell are you talking about kuya---"

"Quit this game Hara. Ano? Natikman kana ba ng lalaking yun----"

Isang malutong na sampal ang dumapo sa pisnge nya dahilan upang matigilan sya.

Galit ko syang tinignan

"Ganun naba talaga Yung tingin mo sakin? Ha? Sino ba itong nawala? Sino ba itong bigla nalang hinde nag-paramdam? Apat na buwan kitang hinintay Zeke. Nagbaba-kasakali na babalikan mo pa ako. Nangako ka eh" sunod-sunod ang pag-agos ng mga luha ko. Sinubukan nya akong hawakan pero umatras ako

"You promised me na sabay tayong lalaban. Pero ano? Nawala ka diba? At ngayon babalik ka para ipa-mukha sakin na mas better sya kesa sakin? Na pwede mo syang ipakilala sa buong Mundo. Ako? Wala. I'm just your fucking little sister"

And with that, I left him.

Ang sakit.

Ang sakit sakit