Öncelikle sözlerime başlarken bu anlatcaklarımın gerçek ve bizzat yaşadımı bilmenizi isterim.
Aslında konuya başlamak gerekirsek benim çocukluk dönemim biraz kısa sürdü yani erken olgunlaştım.Bunun nedeni yaşadığım sıkıntılar aile sorunları Hayat Ve Sokak'la yüz yüze gelmem oldu.Yani hayat bana zor yönünü genç yaşımda gösterdi.Ufaktım moruk safdım yani hiç bişeyi anlamazdım.Aile denen kavramı genç yaşımda yitirdim.
Sonra annanemler le kalmaya başladım.Sıkıntılar çoktu bitmiyodu adeta biri bitse ardından hemen biri geliyordu.En büyük sıkınıtı !PARA! kimisi der aşkmı paramı ? veya herşey para değildir.Bunlar hep yalan.Çünkü onlar hayatlarında yoksulluk fakirlik görmemiş insanlardır moruk.Bu hayatta dimdik durabilmek istiyorsan önce arkanda dağ gibi bir ailen olmalı arkanda duran birileri ve paran olmalı.
Dost&Kardeş felan bunlara aldanmayın anladınızmı ? eminim içinizden bana neden diye soruyorsunuz.Moruk o kardeş dost dediğin insan seni öyle bir beklerki en boş anınında oraya vuru verir farkına bile varamazsın.Ayreten hayatınız kötü diye kendinizi asla kapatmayın ailem yok para vs.hayata hep gülün hayat gülenleri sevmez moruk onun hep dikine gidin ozaman hayatın sizi zerre etkilemediğini anlıcaksınız.
Sokak konusuna gelirsek sokakda kalmak yüzleşmek kolay değildir.Bunu yaşamadan bir insanın anlaması imkansız.O yağmurlu veya karlı günde yanınızda hiç kimsenin olmaması sokak'da karanlıkda tek başınıza kalmak zordur buna bir süre sonra alışırsınız.Ama eğer paranızda yoksa işte ozaman HAYAT VE SOKAK nedir anlarsınız.
GÜNÜN SÖZÜ:Aynı amdan düşmediysem kardeş demem kimseye!
$pace.
