To opowiadanie przyciągnęło nas formą i tematem. Jeśli macie ochotę na thriller, w którym iskrzy mrokiem, koniecznie zajrzyjcie do . Opowiadanie realizuje hasło: Lubię śnieg, dobrze skrywa trupy.
Opis
Jak wygląda rozmowa z kimś, dla kogo Święta stały się impulsem do mrocznych czynów? To opowiadanie daje nam szanse zajrzeć za kulisy zbrodni, poznać jej motywy i genezę.
Fragment
Pamiętasz, jak mówiłem o młodym nauczycielu, w którym się zakochałem? Nie, nie zbaczamy z tematu, zaraz ci wszystko wyjaśnię. Więc, pamiętasz go? To dobrze. Słuchaj dalej. Okazało się, że się mną zainteresował. Stwierdził, że nigdy nie widział nikogo o tak zdolnych palcach, a potem zapytał, którą część ciała lubię ciąć najbardziej. Wiesz, co powiedziałem? Że nigdy o tym nie myślałem, jednak następnego dnia dałem mu odpowiedź. Była to szyja, a ten, zdziwiony, zapytał dlaczego. Cóż, było w tym sporo ryzyka, wiesz, o co chodzi.
Nasze opinie
To było coś innego, świeższego, a nie patos i hasło w roli sentencji jako punktu kulminacyjnego. Końcówka to zagranie dość cynicznie i nieprzewidywalne; mi się to podobało, choć każdy może je odebrać inaczej.
Wypowiedzi bohatera wywoływały dreszcz i łatwo można je byłoby włożyć w usta realnego seryjnego mordercy; biła z nich duma, buta i chęć pochwalenia się światu swoimi "osiągnięciami" czy "dorobkiem".
YOU ARE READING
Święta, Święta i po Świętach! | Antologia pokonkursowa Zima 2019/2020
RandomZapraszamy do antologii najlepszych opowiadań zgłoszonych w konkursie "Chwila, to już Święta?!" Oprócz spisu opowiadań, kilka słów o autorach, ich pracach, a także krótkie opinie jurorów.