~ Love Cruise ~

{H 1: girls magazine }

Ik word stilaan wakker door een straal zon licht op mijn voor hoofd. Ik draai me om richting de wekker en zie *7:45* staan. Ik glimlach en draai me weer om, tot ik plots besef dat ik binnen 15 minuten op kantoor moet staan. Ik schrik en haast me naar de badkamer, waar ik een klein sprongetje maak door de ijskoude vloer die mijn warme voeten aanraakt. Ik fatsoeneer mijn haar en doe het in een hoge staart en breng een laagje mascara aan. Snel trek ik een beige jurk aan met donker bruine hakken en een bruine leren jas. Mijn handtas vind ik net naast de deur waar ik snel alles in gooi en naar de lift ren. Wanneer ik in de lift stap, stopt hij op de verdieping onder mij en mijn niet onknappe onderbuur stapt in. " Goeiemorgen Elle. Je ziet er weer prachtig uit"zegt hij met een schorre stem. " bedankt Nicolas, je hebt een prachtige pyjama" zeg ik met een kleine grinnik. Nicolas en ik zijn op enkele dates geweest om nadien te ontdekken dat zijn vriendin op rondreis is in Amerika en hij gewoon een tussendoortje zocht. Dit laat mij nogmaals herinneren aan hoe een grote eikels er rond lopen. Helaas heb ik weinig tijd om te kletsen en ren als de deuren open gaan meteen naar mijn donkerblauwe fiat. Ik scheur door de straten van de stad en rij als een rally racer de ondergrondse garage van "Van Caster en Zn" binnen. Ik begroet Harry de toezichter en ren de trappen op naar boven. Aan de receptie haal ik snel mijn dagelijkse koffie op en neem de lift naar het derde verdiep. Fré staart me aan als ik plaats neem aan het bureautje achter haar en trekt één wenkbrauw omhoog. " Je hebt net zoveel geluk gehad, de baas heeft zich ziek gemeld dus hij kon je aanwezigheid niet controleren" zegt Fré grijnzend. " Ach, toch nog iets positiefs aan deze hectische ochtend" glimlach ik. Wanneer ik alles uit mijn tas heb gehaald, zie ik een stapel papierwerk liggen en zucht. Dit word nog een lange dag!
——————————-
Wanneer Fré en ik naar de parkeergarage lopen word er geen woord gezegd. " Waarom ben je zo stil vandaag? Is er iets gebeurd?" Vraag ik voorzichtig. Fré schud stil haar hoofd. "Ik loop sinds vrijdag te denken aan die tickets van je. Ik denk dat dit een hele mooie kans voor ons zou kunnen zijn om eens andere mannen aan te trekken dan die sufferds van hier op kantoor" zegt ze stil. " Ik weet het niet, sinds Mason me dumpte op de universiteit kom ik alleen maar oude mannen tegen die denken dat ik hun jong blaadje word" zeg ik terwijl ik mijn auto sleutels zoek. " Waarom ben je toch altijd zo een bang vogeltje! Je moet eens wat uitdaging aandurven. Het zou zo fijn zijn om nog eens samen met je op reis te gaan" zegt ze met een brede glimlach. " Ik zal er over nadenken Fré! Tot morgen lieverd!" Zeg ik snel en stap ik mijn auto. Onderweg naar huis blijven Fré's woorden door mijn hoofd spoken. Het is immers al 5 jaar geleden dat ik een vaste relatie had dus dit zou voor mij wel voordelen kunnen hebben, maar ben ik wel klaar voor dit avontuur. Ik besluit er mijn hoofd niet over te breken en snel iets te eten bij mijn favoriete bistro "Chez François".
Later op de avond, plof ik neer op mijn sofa en hoor mijn telefoon piepen. Wanneer ik op het scherm kijk zie ik enkele e-mails en enkele meldingen van social media. Terwijl ik over Instagram scrol blijft mijn vinden haken bij een foto van Mason en zijn nieuwe vriendin. Het is al zo lang geleden dat wij samen waren, dat ik vind dat het tijd word dat ik aan mezelf ga werken en misschien iemand vind waar ik me goed bij voel. Een klein beetje avontuur kan toch geen kwaad? Misschien moet ik voor één keer gewoon alles op me laten afkomen?