Midnight Sun

Chapter 2

Charlie's POV

Paano ko ba ito masasabi kay Katie na hindi siya masasaktan. Ang gago mo naman charlie. Sabi ko sa aking sarili habang nakatitig kay Katie. Ito na ang tamang panahon para sabihin ko sa kanya ito. "Katie, love.......m-may s-sabihi-in ako sayo" sabi ko. "Ano yun love?" Tanong ni Katie."kanina ko pa napapansin na your not yourself lately, are you okay love?". Tanong niya saakin. "Im fine, as i replied back.""o kung okay ka naman love, ano sasabihin mo saakin?"katie asked . "Katie bre-break na tayo". I can tell she was very shocked. And deep inside me, i was dyeing because i lost the only person i love the most. " ano?"  Katie asked with tears running down from her eyes. I cant look at Katie if she's sad, because i am the one who always comforts her when she is sad, and i hate seeing her like that. And now im the one who is making her that way. What a jerk. The word na paulitulit na tumatatak sa ulo ko hanggang sa naiyak na rin ako dahil sa nagawa ko kay katie. Hindi pa ako naka explain sa kanya, biglang tumakbo si katie palabas ng resturant. Alam kong nasasaktan ko siya, pero kailangan ko tong gawin. For her safety. Nang habulin ko si katie, sa labas ay sobrang dilim ang makikita mo lang ay ang mga ilaw ng sasakyan. Dahil sobrang gabi na, wala na masyadong kotse. Nang nakita ko ulit si katie, sumigaw ako ng " wait lang love" at tumigil siya. Lumingon siya saakin "bakit mo nagawa saakin to!? Charlie ang sakit. Alam mo naman ikaw first love ko tas ito gagawin mo saakin, pero kahit ganon mahal--" hindi niya natapos ang sinabi niya nang may bumangga na sasakyan sa kanya. Dumilim ang paningin ko, wala lang ako maisigaw kundi katie lang. "KATIEEEEEEEEEEE!!!!!!!!"  Sigaw ko ng makita kong nakalatag si katie doon, tumakbo ako paparating sa kanya at nakitang duguan siya. Tumawag ako ng 911, habang hawak ang kanyang ulo. Nang nakarating na ang ambulance at ang mga pulis agad nilang kinuha si katie at tinakbo sa hospital. Para naman sa nakabangga, sisiguraduhin kong makukulong siya, ganun ko ka mahal si katie. Nang nakarating na ako sa hospital, nakita ko ang papa ni katie na umiiyak. Nang nakita niya ako pumunta siya saakin at sinuntok. Alam ko naman na deserve ko yun. Pinapaalis ako ng papa ni katie habang umiiyak at sumisigaw. "Anong ginawa mo sa anak ko hayop ka!!!!"  Hindi ko pa kayang umalis hangga't hindi  ko pa nalalaman na stable siya. Kaya umupo muna ako sa mga upuan. Makalipas ng 1 hour and 30 mins, pumunta ang doctor sa papa niya at sinabing stable na si katie. Gumaan ang aking pakiramdam. Hanggang sa sinabi niyang " she is in a coma, i cannot verify how long she will be but lets hope she is okay". Dumilim nanaman ang paningin ko at sinilip ko sa emergency room si katie at naiyak nanaman ako nang nakita ko ganon  ang kondisyon niya.  Para bang dinurog ang puso ko. Umalis na ako dahil di ko na kaya. Pag kadating ko sa condo ko, hindi ko na naisip mag bihis. Agad na akong humiga and i looked up in the ceilling, habang hawak hawak ko yung damit ko na may dugo ni katie. 1:40 na, isang oras na nangyari iyon at hindi ko parin maalis sa isip ko, hanggang sa nakatulog na ako.