Hi Ako nga pala si Hazeline Acosta or Hazel for short From Antipolo. I'm 17 years old. Ugali kong magbasa ng mga stories lalo na kapag tipong broken hearted ang peg. Magcocollege na ako sa pasukan. At dahil bakasyon. Nagawa kong gumawa ng story about sa akin.
I'm just a simple person who hides a thousand feelings behind the happiest smile. Masayahin akong tao.. pero kapag nagdrama.. sobra sobra mga luhang nasasayang. Lahat nagbago.. Lahat nawala.. Nawala sa isang iglap.. Nagbago sa isang iglap.. Ng dahil sa isang lalaki. Oo siya yung huli kong minahal.. Sabi ko pa nga sa sarili ko nun "Siya na.. Siya na talaga" Pero hindi.. pinatulan niya ang tropa ko. Sobrang sakit.. Marami akong pinagdaanan para lang makalimutan siya. Pero hindi pa rin ganun kadali... Minsan naisipan ko ng mawala sa mundong ito.. Kasi wala na ring saysay ang mabuhay dito.
Isinuko mo ang lahat para sakanya.. Tapos siya isusuko ka lang pala. Sadnu? :( Broken hearted lang ako, malayo sa bituka to.. titibok pa rin naman puso ko.. magfufunction parin naman ang utak ko.. In short.. "Life goes on with or without him. Yun nga lang.. Hindi na ganun kasaya." :(
Tandang tanda ko pa nung mga panahong iyon..
*FLASHBACK
Hayst. Excited ako. Sino pa bang hindi ma-eexcite sa mangyayari ngayon diba? 1st Anniversary namin to ni Joseph Villanueva. Siya yung ideal guy ko. Matangkad.. Di naman kaputian. Magaling sa basketball.. Magaling mag gitara.. Ma-effort. Siya na yata yung huli kong mamahalin. And guess what? May surprise siya sakin 6pm ang usapan namin. Pero wala pa siya.. Ayokong may mga negative na pumasok sa utak ko ngayon. Gusto ko lang maging masaya sa araw na to. Hindi naman ako nagkulang eh. Alam ko sa sarili ko yun. Binigay ko ang lahat. Minahal ko siya ng tapat. So I'm super excited :DMag 8pm and guess what.. Wala pa siya :( Hindi ko alam. Parang ang hirap.. Ang hirap ng ganito.. Ang hirap maghintay.. Naghihintay ba ko sa wala.. Sana hindii.. Yung surprise na sinasabi niya.. Inaabangan ko :(
Nagliwaliw muna ko sa park. Naglakad lakad. Ang ganda dito kapag gabi <3
May naanigan ako.. Parang tropa ko ata yun.. Teka si Angel ba yun? Sinong kasama niya? .. Hmmm. Parang si.. si Joseph? :O Opppsss no. Bakit niya naman makakasama yun kung ang dapat niyang kasama ay ako. Di naman siya ganun diba? :'( Nakakafeel ako ng kaba. Hindi ko alam kung bakit.. And yes papalapit ako sa kanila......
Me: Angel!Hindi pa rin siya lumillingon..
Me: ANGEEEL!!
At eto na ko sa kanila.. Bigla silang humarap. Gusto kong umiyak. Nagulat ako.. Bakit ganto? Anong ginagawa nila.. May hawak si Angel na mga hearts na baloons na 3pcs with a big teddy bear galing blue magic? Asan na? Asan na yung akin? Paano ako? :'( Sobra akong nalungkot. Bakit ba nangyari to. San ba ako nagkulan? :(
Angel: Oy Hi Hazel :D Anong ginagawa mo dito?
Me: Wala lang naisipan ko lang na magliwaliw dito? :D
I lied. Todo ngiti ka pa Hazel :(
Joshua: Ah.. Sige una na kami.
Ang kapal ng mukha mong lalaki ka!. Namumuo yung sakit.. yung sakit na nararamdaman ko ngayon.. Gusto ko siyang sapakin.
Angel: Oh sige Hazel. Una na kami :)
ptngnang babae ka. Kaplastikan mo ulul. Papalayo na sila.. Kailangan ko tong maibigay sa kanya..
Me: Teka lang.
Kinakabahan ako.
Me: Maraming salamat sa lahat.. Happy 1st Anniversary Babe.
Ayoko neto. Bwisit na bwisit ako. Bat pa ba nangyari to. Gusto ko silang sunugin. Gustung-gusto ko silang pagbuhulin. Uggghhhh. Ano ba kasing nagawa ko para gawin niya sakin yun? :'( Umiyak ako.. Umiyak lang ng umiyak..Biglang umulan. Sumabay ka pa. Sana magkasakit. Pisti. Wala akong pakealam sa mundong to. Bahala na kung saan mapadpad. Akala ko kasi talagang siya na eh. Tsss :(
Lamig na lamig ako. :(
Pumunta ako dito sa eskinita tumabi sa gilid. Parang nagsesenti lang ang peg :3 Ugghhh ginaw na ginaw ako :((( Ano ba nasaan ba ako. Tsss.. Bahala na.
Basang basa ako.. May bigla akong naanigan meron siyang payong. Teka anong gagawin sakin neto. Di ko na kaya.. Nawalan ako ng malay..
*END OF FLASHBACK
At ayun nga ang nangyari.. Masaya ako't nakilala ko tong lalaking to. Siya si Joseph Lota. Siya yung bagong kaibigan ko ngayon. Siya yung laging nandyan sa tabi ko kapag walang wala ako sa sarili.. Kapag madrama ako. Ewan ko ba kung bakit mapagpasensya tong taong to. Hindi nagsasawa sakin. Ang sarap sa feeling. Pero feeling ko nga type ako neto eh. Ooopsss ako na assuming. Haha. Asa ka Hazel xD
I change, I grow up, I fall in love, I get hurt.. That's normal. Dati natatakot ako na baka marealize mong may mas better sa akin. Natatakot ako na iwan mo ko para lang maghanap ng iba.. Pero anong ginawa mo.. Tinuloy mo. Nangyari. :( Ang hirap yung part na kailangan mong ngumiti kahit naiiyak ka na, para lang maipakita mo sa iba na kaya mo. Lahat nawala pati kaibigan ko iniwasan ko.. Damay na kung damay.
~~~~~@#$
Hi Guys :) Haha new story lang ang peg :3 Ang OA sana keri pa man din. XD
"There comes a point where you just love someone, not because they're good or bad. You just love them the way they are."
Mag-uupdate ako kapag marami ng votes :) XD
-@iiamGeca on twitter
BINABASA MO ANG
Sino nga ba?
Teen FictionNew story :) Maygawd sana naman maayos na. xD Hope you like it. :) Enjoy reading and don't forget to vote at magcomment :)