Note: ito po ay gawa lamang ng malikhaing pag-iisip ng aking utak. Lahat po ng tauhan, sitwasyon, lugar, at kwento ay kathang isip lamang.
Enjoy readers!!
"Chapter I"
Grade I ako ng ramamdaman ang sinasabing L V E . Love ba talaga?? o crush lang?.. cguro hindi kayo maniniwala dahil akoy musmos palang pero yun talaga ang naramdaman ko. Ako nga pala si Sean Lim meron akong friend/bestfriend his name is Gerald he was cute talented and smart that time 7 na sya at 6. pero ngayon ndi na sya cute super gwapo and hot na sya. hehe back to the story. Shy type ako nung bata, ndi magsasalita kung ndi tatanungin but super bright din ako actually consistent honor ako nung elementary. There was a time na ako na yung pina lead ng prayer so dahil nga mahiyain ay nagaalangan akong tumayo. Tinawag ako ulit ni teacher "Sean come you lead the prayer na" pang aamo nya. tingin lang ako kay teacher nun. kinakausap ko siya sa mata na sinasabing "ayoko po nahihiya ako" ng bigla akong napatayo dahil sinundot ng classmate ko yung tagiliran ko na talagang dun yung kiliti ko. wala na akong nagawa kundi mag lead ng prayer habang nag dadasal titig na titig ako sa mokong na bata na yun. Ang kumiliti sa akin. "adik kang bata ka, para kang patay, maputi ka masyado, pangit ang buhok mo, bakla ka mapula lips mo" galit kong sabi sa sarili ko habang nagdadasal. Ngingiti-ngiti lang ang mokong habang ginugulo yung buhok ng batang babae na nasa harapan nya "abat tumatawa lang. Maharot masyado to ahh." sabay Amen. nagsi upuan na ang lahat umupo na rin ako. Naalala ko magiisang linggo narin pala akong pumapasok ngunit wala pa akong kakilala. Nagulat nalang ako ng biglang tumabi sa akin ang pasaway na bata. "hi im gerald " bati sa akin may kasama pang smile. "abat Englisero pala" Tinitigan ko lang sya. "What is your name" tanung nya ulit at kinuha yung kamay ko para mki pag shake hand sa kanya. "ha? im Sean" sabay bawi ng kamay ko. At duon na nga nabaliw ang lola nyo sa pasaway na bata. Naging mag bestfriend kami.
