At ayon nga naging mag bestfriend kami ni Gerald till grade 6. sya lang din ang naging kaibigan ko. Bumalik sa alaala ko yung panahon na kung saan nag kakilala kami ni Gerald dahil ako nanaman ang nag lead ng prayer at tulad dati nahihiya akong tumayo ngunit dahil sa sundot na patayo ako . Nasa grade 6 na kami ngayon at wala paring pagbabago ang pakikitungo namin sa isa't-isa marami na syang mga crush nya na inamin sa akin. syempre masakit dahil hindi ako kasali dun [hahaha assuming] ilang ulit nya naring itinanung sa akin kung sino ang crush ko. *syempe ikaw, ndi nga lang crush eh. mahal na* ngunit sa panaginip ko nalang ata masasabi ito sa kanya. "Oy anu na sino nga crush mo" balik nyang tanung dahil nag d-daydream na naman ako. biglang natauhan. "ah eh wala. wala. ikaw!" lipong kong sagot "what? ako crush mo? Sean kapatid lang kita" gulat nyang sagot. "hahaha tang* wala nga akong crush, yung ikaw na sinasabi ko. ikaw cnu crush mo" palusot ko. "hehe tawa pa. ikaw nga tong gago ilang ulit ko na kayang sinabi crush ko" asar nyang sagot *kapatid lang kita.* yun yung tumatak sa akin na sinabi nya "kapatid lang? so it mean may chance hahaha [evil laugh]" "uy what's up lutang ka na naman ilang katol pa tinira mo? ha" saway nya sa akin dahil nag d-daydream na naman ako. "ha e naisip ko kasi mag iisang buwan nlang tayong magkakasama" malungkot kung sagot. "bakit aalis kana? may sumusundo na ba sayo?" sabay tingin sa langit with a "sira ndi pa ako mamamatay tang-ina ka syempre graduation na, ilang buwan bago ulit tayo magkita" seryoso kong sagot. "adik ka no? bakit taga US kba? kung mka emote ka parang hindi tayo magkikita sa bakasyon, baka nakakalimutan mo 10 building apart lang layo ng bhay namin sa inyo" sabay pitik ng noo ko. "Aray! naman eh" alam ko mahina lang ang pagka pitik nya ngunit talagang masakit dahil na rin cguro sa pagka bigla at gulat kaya tumaas ang pain tolerance ko hawak hawak ko ang noo ko dahil nga masakit. "Eto naman mahina lang yun ahh sige daw patingin ako"
