İyi okunalar ♥♡♥
Okula diye çıktığım hergün garsonluk için kafeye gidiyordum. Çalışmak zorundayım , hele böyle bir evdeysem...
"Merhaba kızlar, çok geç kalmadım değil mi ?" Dedim iş arkadaşlarıma ki , yandan patronum çıkana dek....
"Yine geç kaldınız defne hanım!"
"Özür dilerim bir daha olmayacak patron " dedim..
"Evet... evet... bir daha olmayacaktır kesin. Geç kalmanın ücreti maaşına yansıyacak"
Sinirlenmemek için kendimimo kadar zor tutuyordum ki !
"Ve ..." diyerek devam etti.
"Bugün sen kapatacaksın.."
"Ama patron..!" Derken.
Bana döndü ve diyeceğim şeyi bekledi ..hafif ses tonu ile..
"Bugün etütüm vardı, sınavlarımda vardı , o yüzden sabah geldi..."
"Bu benim sorunum değil , eğer okukun daha önemliyse kapı orda ! "Diyerek yanımızdan ayrıldı.
Arkadaşım...
"Merak etme ben seni idare ederim" dedi
Ona sarılarak ...
"Senin hakkını nasıl ödeyeceğim , iyi ki varsın " dedim.
Oda gülerek ..
"Bir waffel'nı yerim "dedi
Tebessüm ederek...
"Tabi efendim hay ...hay.. hemen ... " dedim
Günlerim, haftalarım, aylarım hatta yıllarım böyle geçiyordu.
Aynanda işe gidip okulumu idare etmeye çalışıyordum. Baba dencek herif ise eve bi beş kuruş getiriyor diye kendini bişey sanıyordu.Bazen eve bile gelmiyordu.
Bir akşam yemeğinde....
"Sen kaç yaşındaydın .."diye sormuştu..
Annem ise..
"Birşey mi oldu ?" Diye sordu.
Babam ise..
"Sana soran olmadı ." Diyerek annemi tersleyince..
"16'yım " dedim.
Sonra elini çenesine götürerek gülümsedi. Ayağa kalkarak bana yaklaşıyordu ki. Elimi istemsizce yukarı kaldırdım, vurmasından korkmuştum...
O ise...
"Korkma kız , yüzün bize lazım..." derken .
Annem ...
"O nedemek " dedi ayağı kalkarak.
"Kızına talip var" dedi , gülerek...Ve devam etti
"Başlık parası falan vermeye hazırlanıyorlar. "
"Anne!" Derken .
"Ne anne ?" Dedi babam ..
"Sen ne dediğinin farkında mısın, be adam !"
"Bana bakın , bu iş olucak . Sende kızı caydırma!" Diyerek mutfaktan çıktı.
Annem peşinden gidecekken , kolundan tuttum..
"Anne yapma ... " dedim
Ama beni dinlemeyip yanına gitti....
Sonra ne mi oldu ?
Sesler birbine karşıtı....
Cam kırıkları ardı arkası kesilmedi...
Sonra sessizlik...
Ve kapı sesi...
Yavaşça mutfaktan çıkarak ertafa baktım .
Annem salonda yoktu...
Babamda evde değildi ..
Yatak odasına doğru giderken kapıdan annemi gördüm.
Aynadan kendisine bakıyordu.
Yanına gidip saçlarını düzelttim...
"Anne "dedim.
"Efendim , kızım " dedi titrek sesle...
"Sevdiğin renk ne mor mu ?" Dedim
Annem ise.."Hayır kırmızı... neden sordun ki " dediğinde..
"küçükken hep mor renkli makyajlar yapıyordun, ondan sordum" dedim...
Not:
kadına şiddete sizde dur deyin ve buraya
bu işareti bırakın ●
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sol Yanım 4 Serisi
RomanceSizce aşktan vazgeçmek mi zordur? Yoksa aşkın sizden vazgeçmesi mi? Sorumun cevabı sizi derin düşüncelere koymaya başladıysa, artık sizin zamanınız demektir. Bu kitapta anlık aşklar,kıskançlık uğruna herşeyi yapan, hayatım bitmiş diyen,pişmanlıkları...
