SADECE EV ARKADAŞIYIZ

2. BÖLÜM

EMILY: Beni dinliyor musun?

... EMILY'NİN SİNİRLİ SES TONU SENİ HAYAL DÜNYANDAN ÇEKİP ÇIKARIYOR. SENİNLE BİRLİKTE YÜRÜMEKTE OLAN ARKADAŞINI TAMAMEN DUYMAZDAN GELDİĞİNİ FARK EDİYORSUN.

BETTY: Parlak gelecek hayallerime daldığımdan, arkadaşımın son beş dakikadır söylediklerinin tek kelimesini anlamadım. Tamam, rahat ol. Hadi biraz gülümseyelim ve rahat olalım.

BETTY: Efendim, Emıly?
EMILY: Ne efendimi? Az önce söylediğim şeyleri dinledin mi?

... EMILY'NİN GÖZLERİ BEKLENTİ İÇERİSİNDE SANA BAKIYOR. DURAKSAMADAN DEVAM EDİYORSUN...

BETTY: Şey, tabii ki de dinliyordum!

... EMILY'NİN ŞÜPHECİ BAKIŞLARINDAN, YETERSİZ ÖRTBAS ETME ÇABANA İNANMADIĞINI AÇIKÇA GÖRÜYORSUN.

BETTY: Tamam, konuşurken biraz dikkatim dağılmış olabilir. Hatırlamama yardım eder misin?
EMILY: San Francisco'da nasıl yaşanır konusunu konuşuyorduk.
BETTY: Evet, haklısın.
EMILY: Bugün harika bir gün ve heyecanlı olduğunu biliyorum. Ama unutma: Sorumluluklar her şeyden önce gelir.

... EMILY'NİN ÖFKESİNİ DİKKATE ALMAMAYA ÇALIŞIYORSUN. NE DE OLSA, BEŞ DAKİKA BOYUNCA KENDİ KENDİNE KONUŞMASINI SAĞLAMIŞ OLDUN.

BETTY: Bana anlatmaya çalıştığın şey neydi?
EMILY: San Francisco'nun yaşamak için ne kadar pahalı bir yer olduğundan bahsediyordum. Herkes ekmeğinin peşinde olduğundan iş bulmak burada çok da kolay değil. Şimdilik her şeyin toz pembe göründüğünü biliyorum ama gerçek dünyada ekmek aslanın ağzında. Kendi kendine yetmeni sağlayacak yöntemi çabucak bulman lazım.
BETTY: Biliyorum. Her şeyi planladım.
EMILY:Yapacağın işi düşünmeye başladın mı?
BETTY: Evet... Ama çok da acelem yok...
EMILY:Nasıl yani?
BETTY : Üniversiteden sonra ilk defa kendi başıma yaşayacağımdan, annem ve babam ilk yıl bana destek olacak. Bizim kuşağı zorlayan konuların farkındalar. Neyse, ailem bana destek olduğu için çok şanslıyım. Maddi destekleri, bu yeni şehirde yolumu çizmeye çalışırken bana oldukça fazla yardımcı olacak.
EMILY: Gerçekten mi? Bu harika!
BETTY: Aynen öyle. Üniversitenin ilk yılından beri san Francisco'da yaşamak benim hayalim. Yeniliklerin ve fırsatların tam da ortasında olmak. Ailem de buna hak veriyor.
EMILY: Pekala, böyle anlayışlı bir ailen olduğu için senin adına sevindim. Uçuş hazırlığı yapmam için eve gitmem gerekiyor. Uzun bir seyahat olacak. Bu yüzden gardrobumdaki her şeyi bavuluma koymam lazım. Az eşya ile seyahat edemem, orası kesin.
BETTY: Gittiğin yerde çok iyi zaman geçireceksin! Yazlık elbiselerini almayı unutma.
EMILY: Tabii ki. Her zaman giydiğim şeyleri nasıl unutabilirim ki? Pekala, gitmeden önce sormalıyım, söylediğim her şeyi hatırlıyorsun değil mi?
BETTY: Tabii ki!

... CEVABIN ADETA BİR LEFLEKS GİBİYDİ. NE KADAR UĞRAŞSAN DA, YÜRÜYÜŞÜNÜZ BOYUNCA SÖYLEDİKLERİNDEN AKLINDA KALAN TEK ŞEY BİLE YOK.

BETTY: Vay be. Neyse ki yalanım ortaya çıkmadı!
EMILY: Hala şehri keşfetmek istiyorsan, daha ne bekliyorsun? Evde görüşürüz. Bu arada, evin anahtarını vereyim.
BETTY: Pekala. Sen yokken evinde kalmama izin verdiğin için çok teşekkür ederim. Harika bir arkadaşsın, canım.
EMILY: Tabii ki de öyleyim. Neyse, ben hazırlanmaya gideyim. San Francisco'daki ilk gününün tadını çıkar!