လူုတိုင္းးဘဝ မွာ အခ်စ္ ကို ခဏခဏ ေတြ့ရွိဘူးးတယ္ မိသားစု ေတြဆီက သူငယ္ခ်င္းးေတြဆီက လုပ္ေဖာ္ ကိုင္ဖက္ေတြဆီက တျခားးျခားးေသာ အမ်ားးအမ်ားးျကီးးေတြဆီက က်ြန္ေတာ္လည္းးးး ထပ္တူထပ္မ်ွ ႐ရွိဘူးးတယ္ သူတို့ လိုအမ်ားးျကီးးဆီက ေတာ့ မဟုတ္ တေယာက္ေသာသူ ဆီက ခဏခဏ ထပ္ကာ ထပ္ကာ မတူညီတဲ့ ပံုစံမ်ိဳးးးနဲ့ က်ြန္ေတာ့ ေဘးးနားမွာ သူရွီေန လို့ အရမ္းးလည္းးေပ်ာ္တယ္
အဲ့ အခ်စ္ေတြ က က်ြန္ေတာ္ ဘဝ အရာရာတိုင္းး ကို လြွမ္းျခံဳ ထားးလို့ေနတယ္
" Hun ya ျပီးးေသးးဘူးးလားးဟင္"
အသံျကားးေတာ့မွ က်ြန္ေတာ္ သတိရသြားးတယ္ ဟုတ္သားးးပဲ ပံုတူဆြဲေပးးမယ္ ဆိုျပီးး ထိုင္ခုိင္းးထားးတာ ေတာ္ေတာ္ ျကာသြားးျပီ
ပံုကေတာ့ျပီးးသြားးလို့ တစိမ့္စိမ့္ေတာင္ ထိုင္ျကည့္ျပီးးေနပါျပီ
"ျပီးးပါျပီ hyung ya ခဏ တခ်က္ ႏွစ္ခ်က္ ျပီးးပါျပီ"
"ျကည့္ လို့ရျပီလားးး"
ပန္းးခ်ီကားးေနာက္ ကေန hyung ေခါင္းးေလးးျပဴထြက္လာတယ
"လွရဲ့လားးး"
"ဟ hyung ကလည္းးမယံုဘူးးလားး က်ြန္ေတာ့အစြမ္းအစကို"
" ဘာစြမ္းးစလဲ လိပ္ကို ျကမ္းးပို့ျဖစ္ေအာင္ဆြဲတာ ကိုလားး "
"hyung ေနာ္ ေတာ္ျပီ"
sehun မ်က္ႏွာ့ျကီးး ဆူပုပ္ကာ တဖက္ ကိုလွည့္သြားးတယ္
luhan ဝွီးးခ်ဲေလးးကို sehun နားးကိုု တျဖည္းျဖည္းးခ်င္းးတြန္းးလာလိုက္တယ
" စတာပါ hun ေလးးးက လည္းးး "
"woww တကယ့္ အတိုင္္းးးပဲ အရမ္းးျကိုက္တဟ္ "
"က်ြန္ေတာ္ ကလည္းးး စတာပါ hyung ရယ္ hyung ေခ်ာ့တာခံခ်င္ လို့"
sehun ထိုင္ေနရာက ေန ထလိုက္ျပီးး luhan ေရွမွာ ဒူးးညြန့္ကာ ထိုင္ ခ် လိုက္ျပီးး ႏွစ္ေယာက္သာ းးတေယာက္နဲ့ တေယာက္ အျပန္အလွန္ စိုက္ျကည့္ေနျကကာ
luhan sehun မ်က္ႏွာေလးးကို ဖြဖြေလးး ပြတ္သပ္လိုက္ျပီးး
အေဝးးကိုေငးးျကည့့္ကာ
