Ecstacy (Harry Styles) Greek Traslation.

Chapter 1

Αυτή την ιστορία άρχισα να την διαβάζω πριν περίπου ένα μήνα. Την ερωτέυτηκα αμέσως. Το ύφος, η υπόθεση, το γράψιμο, όλα. Έτσι αποφάσισα να την μεταφράσω, ώστε να έχετε και εσείς την ευκαιρία να διαβάσετε αυτή την απίστευτη ιστορία. Προφανώς η ιστορία δεν είναι δικιά μου αλλά μιας υπέροχης κοπέλας, όπου στο wattpad ονομάζετε {Axiosa} . Αν θέλετε να διαβάσετε την ιστορία θα την βρείτε εκεί. ΔΕΝ μπορείτε να αντιγράψετε ή να μεταφράσετε την ιστορία χωρίς την άδεια από την κοπέλα που την έγραψε (την ανέφερα πιο πάνω) . Ελπίζω η ιστορία αυτή να σας μαγέψει όσο μάγεψε και εμένα. Απολαύστε... :) xx

---

Η ζωή είναι απρόβλεπτη. Και απλά πρέπει να το αποδεχθείς.

Κάνεις φίλους, χάνεις φίλους.

Μαθαίνεις αλήθειες, μόνο για να τυφλωθείς από περισσότερα ψέματα.

Δέν ξέρεις που πηγαίνεις στην ζωή.

Απλά πρέπει να το δεχθείς.

*

Ειρήνη, ψύχρα, γαλήνη.

Τίποτα έξω απο το συνιθισμένο.

Το κρεβάτι είναι τόσο ζεστό και άνετο και δεν θέλω να σηκωθώ, σκέφτομαι.

Ανοίγω τα μάτια μου και ανασηκώνομαι λιγο, ρίχνοντας μια ματιά στο παράθυρο. Ο ήλιος αρχισε να αχνοφένεται πίσω απο τα δέντρα και τα πουλιά κελαηδούν δυνατά. Μόνο από αυτό ξέρω οτι είναι περίπου 5:45 σχεδόν ώρα για να σηκωθώ και να ετοιμαστώ για την τελευταία μου χρονιά στο λύκειο. Το λεωφορίο δεν φέυγει μέχρι τις 6:45 αλλά μέχρι να ετοιμαστώ, να κάνω ένα ντούς και να τα βάλω με την οικογένειά μου, θα είναι ώρα. Σηκώνω τον εαυτό μου απο το κρεβάτι και σέρνομαι προς το μπάνιο πριν οι ετεροθαλείς αδελφές μου πάνε πρώτες.

Καθώς φθάνω στο μπάνιο, μπορώ ήδη να ακούσω το νερό να τρέχει. Γρυλίζω ελαφρά. Ξέροντας οτι οι "αδερφές" μου , ξοδέυουν πολύ χρόνο για να ετοιμαστούν για κάθε συμβάν, ακόμα και αν είναι να βγούν στην πόρτα να πάρουν τα γράμματα.

"Heaven! Βιάσου! Σε παρακαλώ, θα αργήσω!" φώναζω δυνατά.

Δέν περνω απάντηση και κατσουφιαζω. Δεν υπαρχει περίπτωση να φτάσω στην ώρα μου σήμερα.

Καθώς ετοιμάζομαι να φωνάξω ξανα, η πόρτα άνοιγει απότομα.

Η Heaven στέκεται εκεί με μία άσπρη πετσέτα τυλιγμένη γύρω απο το σώμα της και μια άλλη πετσέτα κάλυπτει τα μάυρα μακρυά μαλλιά της. Ακόμα και χωρίς μακιγιάζ δίχνει πανέμορφη. Η τέλεια μύτη της ζαρώνει στην θέα των πιτζάμών μου και τα μαλλιά της δεν κανουν τίποτα, απλά δείχνουν ικανοποιητικά. Μπορώ να νιώσω το βλέμα της να καίει το σώμα μου και να κρίνει το πρόσωπό μου. Από τότε που ο μπαμπάς μου ξανα-παντρέυτεικε και γνώρισα την Heaven και την Louise , με περιφρονούσαν, το οποίο δεν βγάζει νόημα καθώς η μαμά τους είχε έρθει μπουσουλώντας στον πατέρα μου.