Bölüm 2

27 1 0
                                    

Düşüncelerden uzaklaşarak annemin yanına gittim bugün olanları anlatınca ağlamaya başladı

"Annem sen ağlama ben iyiyim bak bisey olmadi"

" hem bay duygusuz beni kurtardı ismini bile bilmiyorum biliyomusun anne ama gözleri cok güzeldi

Anem bana farklı gözlerle bakıp gülümsemeye başlayınca hemen olayın ciddiyetini anlayıp

" Hayır anne yok öyle bisey sadece yardımsever bir insan onun icin oyle söyledim

Annem gülmeye devam edince sıkı sıkı sarılarak uykuya teslim oldum.

Sabah erken kalkarak annemi uyandirmamaya dikkat ederek mutfağa doğru gidip kahvaltıyı hazırladım .

Aklimdan yesil gözleri çıkmıyor derim düşüncelerden çıkarak anneme bakarak odama doğru ilerledim üstümü değiştirip
Siyah kot pantolon pembe sert saçlarımı iki kandan örerek odamdan çıktım zaten makyaj yapmayı sevmiyordum gerek bile duymuyorum bu durumda

Çantamı ve kitaplarımı alıp anneme kocaman bir öpücük atıp evden çıktım

Dar sokaklardan hızlı bir şekilde ilerleyip durağa yetişmem gerekiyor otobüs birazdan gelir .

Bugün sadece 2  dersim vardi okuldan hemen  çıkıp tesekur etmek icin bay duygusuza  gitmeye karar verdim

                      -2 saat sonra-

Okuldan çıkınca ayni dar sokaklardan ilerlemeye başladım arda arkama bakmayı ihmal etmem gerekiyodu bu sefer başımı belaya sokamam eve yaklaşımda icimde konduramadigim bi şekilde heyecanlanmaya başladım küçük bir eve benziyodu perdeleri kapalı evde degilmiydi yoksa kapıyı çalıp açmasını bekledim duymamıştır heralde bi daha çalmaya başlayınca yine açılmadı

Kapı açılmayınca evde olmadığını anlatı arkamı döndüm

" neden burdasin"

Ne yani benimi izliyodu o kadar kapıyı çaldım 

"B..Ben Şey  için yani geç akşam kurtardın

Ahhh aptal kafam  neler oluyo bana

" uzatma ne istiyosun"

Demesiyle gözlerinde takılı kaldım ben sadece tesekur etmek icin gelmiştim
Bay duygususun dediğine bak


SEMİRAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin