သို့ . . . . . .ချစ်သော ဗီလိန် [completed /unicode]

One

ဗီလိန်အဖြစ် ခံယူခြင်း

"ဘယ်.....ဘယ်...လိုလုပ်....
ပြန်ရောက်.....လာတာလဲ...."

အခန်းဝမှာ...ခပ်ထေ့ထေ့ပြုံးကာ

ရပ်နေသူက

Sehun မေးတာကိုမဖြေ.....

သူ့ပုခုံးကို တိုက်လို့....

အခန်းထဲကို....

တည့်တည့်မတ်မတ်ဝင်သွားလေတယ်......

.

"နှစ်နှစ်ကြာမှပြန်တွေ့တဲ့ သူကို
အထဲတောင် ဝင်ခွင့်မပေးဘဲ.....
အခန်းဝမှာ...ရပ်ခိုင်းနေတော့မှာလား.."

ပြောလည်းပြောရင်းပင်....

ဆိုဖာပေါ်ကို ပစ်လှဲထိုင်ကာ

ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို....

ဟန်ပါပါ....ချိတ်လို့........

လက်ပိုက်ရင်းကြည့်နေတယ်.....

"ခင်ဗျား.....ဒီရုံးခန်းထဲထိ
လာစရာအကြောင်းမရှိဘူးထင်တယ်....."

သူ့ရှေ့မလှမ်းမကမ်းမှာ

မတ်တပ်ရပ်ရင်းကပင်

Sehun ပြောလေတော့......

သူက ဟက်ဟက်ပက်ပက်.....

ထရယ်လိုက်ပြန်တယ်........

သွယ်လျသော...လက်တစ်ဖက်ကလည်း

ဘေးစားပွဲပေါ်မှာထိုးထားတဲ့......

နှင်းဆီ အနီများ ကို ယူကာခြွေနေလေရဲ့

"နှင်းဆီ...ဆိုတာ.....
အဆူးရှိမှ......တင့်တယ်တာ......"

Sehun ပြောတဲ့စကားနဲ့.....

ဘာမှမဆိုင်သော...သူ့ထံမှတုံ့ပြန်စကား....

Sehun ...စိတ်မရှည်တော့.........

"ခင်ဗျား......ဘာလို့ ကျနော့်ဆီ
ရောက်လာတာလဲလို့မေးနေတာ....
ပြီးတော့ ....ရုံးခန်းထိ......."

သူက နှင်းဆီ ရွက်လွှာများကို

ဂရုတစ်စိုက် ခြွေနေရင်းကပင်......

လှစ်ခနဲပြုံးလျက်.....

"ကလေးကို....တွေ့ချင်လို့.......
ကလေးက ရုံးမှာပဲရှိနေတာကို.....
ရုံးကိုမလာစေချင်လည်း....
အိမ်ကို......."