Yalnız bir başıma gecenin karanlığında Bir köşede oturuyordum. Hiç uyumamak arada bir eve gitmek bir sahilde sabaha kadar oturup düşünmek istiyordum sadece. Saat 12'ye gelirken birden telefonum çaldı. Başta pek umursamadım açmak istemedim. Beni kim arayabilir diki bir arkadaşım veya ne yaptığı belli olmayan teyzem mi? Ya da bir yanlış numara,Telefona bakmadım,ama ısrarla beni aramaya devam etti,telefona baktığımda teyzemden bir sesli mesaj vardı ve bir özel numara aramıştı. Öncelikle teyzemin mesajını açtım,mesajda; "Hayâl,ben bugün sabaha karşı geleceğim biraz işlerim var,merak etme korkmana gerek yok evde Mucize hanım da var.Seni seviyorum bebeğim görüşürüz " Diyordu.
Mucize hanım evimizde bir çalışandı.
Beni bu hayatta daha ne korkutabilirdi ki? 16 yaşına yeni girmiş bir kız 12 senedir babasından uzak özleminden ve aynı zamanda nefretinden bitmiş bir kızı daha ne korkutabilirdi ki? Bir kaç dakika sonra beni arayan özel numara dikkatimi çekti,beni arayan kimdi acaba? Oturduğum yerden kalktım ve deniz kenarına doğru ilerledim. Tek başıma hava almaya bayılırdım. Özellikle geceleri,hoş, zaten benimle gelecek birisi de yok ya. Yavaşça yere oturdum ayaklarımı aşağı sarkıttım. O Deniz'in kokusunu içime çektim ve gökyüzüne baktım. Sanki yıllar önce bırakıp giden babamın kokusuydu. Hep aklıma gelirdi ama her seferinde nefret Duygum artardı düşündüm. Beni bu hale getiren her şeye lanet ettim. Gökyüzündeki tek bir yıldız hayatımdaki tek bir siyah Yıldızdı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gökyüzümdeki siyah yıldız
ChickLitşu hayatta hepimiz yalnız kalmıyor muyuz zaten? bizi mutlu eden şeyler Aslında canımızı acıtan hayal kırıklığı yaşatan şeyler değil mi gerçekten Sevip de değer verdiğimiz insanlar şimdi neredeler? Bu acıları beraber yaşayıp beraber bozacağız.
