İki kişilik Min ailesi ellerinde koca bir abur cubur poşeti ile evlerine doğru yürüyorlardı. Sabah çok geç kalktıkları için uyuyamamışlar ve kendilerini markette çikolata seçerken bulmuşlardı.
Min jimin her zamanki gibi abisinin sıcacık kucağında yer edinmiş,göğsüne sokulmuştu.
Elindeki şeker kutusundan bir kendisi yiyor bir abisine veriyordu.
"Abi hangi yenk?"
"Hmm... Bu sefer turuncu istiyorum jimin-ah"
"Tamam. O mazan ben de tuyuncu yiyeceğim."
Minik parmakları arasına aldığı turuncu, portakallı şekeri abisinin dudaklarına uzattı.
Yoongi şekeri alırken jimin'in parmaklarına da o her zamanki tatlı,sefkat kokulu,kelebek öpücüklerinden kondurdu.
Tam o sırada yan taraftan bir tıkırtı duyuldu. Ilk başta kedi olduğunu düşünerek önemsemediler ama sonradan gelen hıçkırma sesiyle oraya doğru yöneldiler.
"Abi bu ses ye?
"Bilmiyorum çiçeğim."
Yaklaşık 2 saat önce kapanmış bir mağazanın önünde Jimin'den birkaç yaş kadar büyük - yaklaşık 5-6 yaşlarında ağlayan bir çocuk duruyordu.
Kıyafetleri bakımlıydı. Bir şekilde kaybolduğu anlaşılıyordu. Yere çömelmiş ufak parmaklarıyla yüzünü kapatmış, ağlıyordu.
Yoongi'nin içi cız etti bir anda. Jimin'i kucağından indirip elini tuttu, çocuğa doğru yürümeye başladı.
"Abi ye oldu?"
"Bir dakika canım."
Yoongi O tarafa doğru bakarken jimin de çocuğu gördü.
"Abi yeden ağlıyoy? Yoksa uf mu oymuş?"
"Bilmiyorum. Gidip sormaya ne dersin ha?"
"Oyuy."
Yavaşça hâlâ onları farketmeyen çocuğa doğru adımladı. Çocuk kendisine doğru gelenleri görünce ellerine yüzünden çekti ve onlara baktı.
Yoongi onu korkutmamaya çalışarak yavaşça sordu.
"H-hey canım sen neden burada yalnızsın? Söyle bana annen nerede? Ya da baban?"
"B-ben kayboldum. Biz buraya gelirken a-annem uyuyordu. Araba d-durunca ben de çikolata almak istedim. A-ama gelince araba yoktu. Ben annemi i-istiyorum."
"Tamam. Tamam korkma. Söz bulacağız onu. Annenin telefon numarasını biliyor musun?"
"Hayır."
"Peki tamam. O zaman karakola gitmemiz gerek. Endişelenme sen."
Yoongi çocuğun elini tuttu ve yavaşça ayağa kaldırdı. Çocuğun hafifçe titrediğini farketti.
Karakola gitmeleri gerekiyordu ama bir de jimin vardı. Yoongi'nin ise çocuğun annesini bulmadan oradan ayrılma niyeti yoktu. Eğer bırakabileceği birileri olsaydı bebeğini peşinde sürüklemezdi ama mecburen onu da yanına aldı.
"Ş-şey senin adın ye?"
"Adım joonmin. Peki senin adı ne?"
Yoongi kardeşinin sorusuyla telaştan çocuğun adını bile sormadığını farketti.
"Benim adım jimin. O da benim abim yoongi."
"Joonmin-ah annenin ismi nedir canım?"
"Haesun. Won haesun."
"Pekii. Bu saatte oraya otobüs bulamayız ama çok uzak değil o yüzden yürüyebiliriz."
Jimin'i yeniden kucağına aldı ve joonmin'in elini tuttu.
....
Karakola vardıklarında polisler joonmin'e bazı sorular sordular. Joonmin Yoongi'ye anlattıklarını polise de anlattı.
Şimdi ise içerdeki banklara oturmuş görevlilerin vereceği bir haberi bekliyorlardı.
Saat epeyce geç olduğu için çocukların ikisi de uyuklamaya başlamışlardı. Yoongi ikisini birer dizine oturttu ve kolları ile de sırtlarını destekledi.
"Üzüyme tamam mı? Annen biyazdan geliy bence. Hem bak benim abim çok güçyü."
"Hiç korkmuyorum ki. Yoongi hyung çoook güçlü ve sen de çok sevimlisin."
Kıkırdadı ve parmağını jimin'in yanağına batırıp çıkardı. Birkaç dakika sonra ikisi de Yoongi'nin kucağında uyuya kaldılar.
Polis annesini bulduklarını, birazdan buraya geleceğini haber verdi. Yaklaşık 15 dakika sonra orada olan kadın çok endişeli görünüyor ve ağlıyordu.
Oğlunu kucağına aldı ve Yoongi'ye defalarca kez teşekkür etti.
"Size ne kadar teşekkür etsem az. Eğer onu alıp buraya getirmeseydiniz kim bilir başına neler gelirdi."
"Hiç önemli değil. Onu orada bırakamazdım."
Joonmin uyandı. Yoongi'ye sıkı sıkı sarıldı ve teşekkür etti. Uyuyan Jimin'in ise yanağına küçük bir öpücük kondurdu.
Joonmin annesinin yanında eve giderken yoongi de jimin'i kucakladı ve yola koyuldu. Küçük min ailesi için bir gün daha sona ermişti.
..................
Selam millet! Bu aralar yb atamadım ama atmaya çalışacağım
Diğer ficlere de yb gelecek ama ne zaman emin değilim. Şu an yazmaya çalışıyorum.
Lütfen bolca yorum yapın ki yanlışları düzelteyim.
Hepinizi çok seviyorum hoşça kalınnnnnn.💛
