CESUR KIZ

AFRA SOYDAN

Benim burda yazdığım ilk kitap yazım yanlışlarım olabilir şimdiden kusura bakmayın :)

Ben acılarını içine gömmüş nefesini sitem edercesine ekitmiş kızım. Sebebini bilmesem de hep karamsar ve içine dönük bir çocuk olarak büyüdüm kimseyle iletişim kurmam ve bu beni daha yalnız bir kız yapar. Ben Afra Soydan annem Emel Soydan ve babam Ali Soydan geçtiğimiz yıl trafik kazasında kaybettim. Şuan ise doğduğum şehirden uzak istanbulda yaşıyorum dediğim gibi doğduğum şehri bıraktım acılarımı kederlerimi bıraktım ben ardımda yıkık hayallerimi bıraktım.
Yine telefonumun alarm sesiyle uyandım en sevmediğim ses alarm sesidir çünkü en azından uyurken acılarım bir nebze olsun diner ve uyandığımda acılar yine kapıma hücum eder naparsın alıştım artık. :(
Yataktan kalktım lavaboya doğru ilerledim aynada kendime hiç bakmazdım ama bu sefer bakacaktım öylede yaptım. Uzun siyah saçlarım vardı düzdü ama karışmıştı elime tarağımı alıp karışmış olan saçlarımı taradım. Sonra yüzüme baktım bembeyaz olmuştu muğtemelen dün gördüğüm kabuslardan kaynaklı her neyse kıyafet için dolaba ilerledim formalarımı giyindim nede olsa bende bir öğrenciyim bu arada teyzemle yaşıyorum ama şuan evde değil eminimki yine iş yerinde sabahlamıştır.
Derslerim iyidir ve çalışkan biriyimdir, kahvaltı etmem genelde okula doğru yürümeye başladım.
Hiç arkadaşım olmadı olmasında istemiyorum. Sınıfa çıktım sırama oturdum tek oturuyorum.
Ben istedim kalabalık ortamlardan nefret ederdim oldum olası neyse ders biyolojiydi ders zilinin çalmasına daha yarım saat vardı kantine indim kahve alıcaktım şekersiz acı kahve severim ayılmak için alıcaktım makinenin yanına gittim kendime şekersiz bir kahve aldım ve tam bir masaya oturacaktımki o geldi Ateş Sönmez bu okulun en belalı tipi tabi beni pek ırgalamaz çünkü dediğim gibi kimseyle ilgilenmem sadece kendimle ve inanınki kimsenin dikkatini çekecek Bir tipte değilim ben bunları düşünürken bana seslendi.
-hey sen başka bir yere otur orası benim yerim
-neden senin tapulu malınmı önce ben geldim ve bak şimdi oturuyorum.
Lafımı bitirdiğimde sandelyeyi çekmiş oturuyordum. Ateş sinirlenmişti gerilen ellerinden anlayabiliyordum ve hiç umrumda değildi.
-beni tanıdığını düşünüyorum yeni değilsin Afra Soydan
Bir dakika Bir dakika biz aynı sınıfta değildik ve ben sınıftan hiç çıkmam ve hiç kimse benim ismimi bilmez (sınıftakiler hariç) bu benim ismimi nerden biliyor?