Chapter 3.

87 1 0
                                    

*AIRPORT*

Mom: Oh anak, yung vitamins mo. Wag mo kalimutan inumin. Pumapayat ka na naman. Nag-iwan din ako ng pera sa kuya't ate mo. Humingi ka na lang sa kanila kung kailangan mo. Nag-grocery ulit ako kahapon. May mga pagkain pa kayo dun. Binilinan ko rin si Tess na wag kayo hahayaang magutom.

Ako: Mommy! Wow ah! Parang isang taon tayong di magkikita ah! Well, almost 1 year din. Pero, dito naman kayo magki-Christmas di ba? And, ano ba ma, parang di na naman namin kaya ang sarili namin.

Ate: Oo nga ma. Tsaka kung makabilin ka, parang ito na yung huling pagkikita natin eh. Asan ba si Attorney, papipirmahan ko lang yung last will and testament niyo. ^_^

Kuya: Jeymie, mga kalokohan mo! Ay nako, ma. Wag niyo na lang pansinin tong babaeng to. Alam niyo naman, pag single. Haha! Basta ma.Kayo ang mag-ingat dun. 

Ate: Hoy, may boyfriend kaya ako!

Kuya: Ipakilala mo kase!

Ate: This is not the right time.

Dad: Alam niyo mga anak, mami-miss lang talaga kayo ng mommy niyo kaya ganyan yan. Intindihin niyo na lang. Tumatanda eh. 

Mom: Tumigil ka nga jan Mr. Cristobal. Baka gusto mong magpa-iwan ako dito sa Pinas!

Dad: Ito talagang si Mrs. Cristobal. Joke lang naman! I love you...

ako, Ate, Kuya: EEEEEW. Ang corny niyo!

Dad&Mom: Hahahaha!

Mom: Osiya, Lance, yung mga kapatid mo ah! 

Kuya: Mommy! 15 yrs. old na si Jays, 20 years old na si Jeymie. 21 yrs. old nko. May baby ba ako na kasama? 

Mom: Hindi naman. Alam mo naman, basta ikaw kasi ang panganay. Kaya alagaan mo pa rin sila kahit bumoboypren na!

Kuya: Yeah. 

Dad: Jays, bayaan mo na si Brent. Haha! It's his lost not yours. Halika nga dito baby ko. 

Ako: Dad! Stop calling me like that. Ew lang.

Dad: 'To naman! *while hugging me* di kami galit kay Brent. Ok? Well, ok lang samin. Pero, siyempre may part pa rin na nainis kami sa kanya. Dahil sinaktan ka niya. But don't be worried, wala kaming grudge sa pamilya niya. Ok? 

I nodded. Yeah. We're here in the airport. And nasabi ko na rin kila mommy at daddy kanina. Well, alam na pala nila. Narinig kse nila yung pag-uusap namin nun sa kwarto ko. Inaantay lang nila na sabihin ko sa kanila. As you had read, di naman sila nagalit. Thank God! 

Mom: Jeymie, yang boyfriend mo, make sure that we will meet him when we get back here. Huh? Di ko nga alam kung maniniwala ako na may boyfriend ka.

Ate: Ma! I do have one. Haha! And, just trust me that everything will be fine.

Mom: I do trust you. Halika nga kayo dito my babies. Ang laki niyo na! *hugs us*

Kuya: Natural ma! Alangan naman pabata kami ng pabata. Benjamin Button lang?

We all laughed.

"Attention! Calling all the passengers bound to New York., kindly proceed to the lobby now. All the passengers bound to New York, proceed to the lobby now."

Kuya: Ayan na ma. Tinatawag na kayo. Ingat kayo ah. Bye. :)

Nag-kiss na kami kila mami at dadi. Nag-wave na rin kme sa kanila. Binilinan pa nga ako na mag-aral mabuti. Haha!

Nang nakaalis na sila. We decided to go to mall at magliwaliw muna. Eh, manlilibre si kuya at ate eh. *o*

*MALL*

Him Only. ♥Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon