Wrong room.
"Mama, ayoko po. Wa'g mo pong gawin sa'kin 'to please." I beg as i cried hopelessly in front of my mother.
"Wala kang choice, Sandra! Your sister is sick! Kahit ngayon lang Sandra sana naman magkaroon kana ng silbi! Wala kang pagpipilian! Sisiputin mo mamayang gabi si Mr. Marciano!" Parang kutsilyo ang salita ni Mama na paulit ulit akong sinasaksak.
May sakit ang kapatid ko sa puso at hindi na kayang tustusan ang bill niya sa hospital kaya ako ang ipang-babayad niya. Hindi ko alam kung paano niya nasisikmurang ibenta ako sa lalaking 'yon! Ni hindi ko nga kilala kung sino 'yon! Hindi ako papayag! Kahit ano pang sabihin ni Mama. Dignidad kona ang nakataya dito! Mahal ko ang kapatid ko pero hindi ko itataya ang dignidad ko.
Pinahid ko ang luho ko at matapang na hinarap si Mama. Nangingilid na rin ang luha niya at namumula na.
"Mama! Ayoko po! M-maghahanap po ako ng trabaho bukas na bukas din Mama. Wa'g m-mo naman akong ibenta sa lalaking hindi ko kilala..."
"Anong makukuha mong trabaho sa edad na disisyete Kassandra! Sabihin mo sakin! Ano?! Isang gabi lang 'yon Kassandra! Alam mo ba kung magkano ang ibibigay satin ng matandang 'yon? Isang million Kassandra!" Isang million lang ba ang halaga ko? Ganto na ba kadesperada si Mama?
"S-si Papa! H-hihingin ako ng tulong sakanya Ma! Wa'g mo lang akong ibenta sa sinasabi mong matanda!" Desperada kong sabi sakanya.
"Ano?! Ha ha. Hindi ka nga kinikilalang anak ng ama mo Kassandra. Sa tingin mo ba tutulungan ka nang ama mo?" Indeed. Hindi naman talaga kasi ako itinuring na anak ng ama ko.
Huling salita ni Mama ang nagpa-akyat sa'kin sa kuwarto. May pagpipilian paba ako? Wala na. Basta si Mama ang nagsabi hindi na'ko makaka-angal. Tatanggapin ko nalang siguro na 'to ang kapalaran ko.
I only have my mother and little sister. I do love my little sister so much to the point na hinihiling ko na sana nga ay ako nalang ang nagkasakit! Ako nalang sana. Ang ama ko naman kinalimutan na kami. I fucking hate him! May pamilya siya dito tapos nagsasaya lang siya gamit ang iba't ibang babae. Ngayon ang Ina ko naman gusto akong ibenta sa isang matanda para may pang tustos siya sa bisyo niya. Ang totoo isa rin sa rason ko kung bakit 'di ako mapapayag ni mama dahil alam ko ang makukuhang pera ipangbibisyo niya ang kalahati.
Tumahan na'ko sa pag-iyak. Nagbihis at pumunta ng hospital para dalawin ang kapatid ko. Sana ay gising pa siya sa ganitong oras. Ten thirty na ng makarating ako sa hospital. I brought her our favorite food.
"Bakit gising ka pa?" Bungad ko sakanya. Nagbabasa nanaman ng libro.
"Ate hindi ako makatulog. Ano 'yang nasa likod mo?" Tipid naman akong ngumiti sakanya. Pinakita ko ang Biko na dala ko.
Nagningning naman ang mata niya pero kalaunan napalitan iyon ng malungkot. Siguro ay alam na niya.
"Ate? Totoo ba sinabi ni Mama? May pera na daw tayo? Matutuloy na daw ang heart transplant sa 'kin??" Hindi na 'ko nagulat sa lumabas sa bibig niya.
Looks like Ate doesn't have a choice. It's just a one night Sandra. Isang gabi lang isang gabi. Tiisin mo nalang Sandra. It's for your sick sister. Tumikhim ako at kinuha sakanya ang librong binabasa niya.
"Hmm. A-ako na nga ang magbabasa sa'yo nito nang makatulog kana."
Tipid siyang ngumit sa'kin. "Okay, Ate."
"ORPHEUS." Panimula ko sa binabasa. Oh Greek gods mythology nanaman pala ang binabasa niya. Ito ata 'yung may malungkot ang ending? Not sure, eh? Umayos na siya ng higa at ako naman ay umayos ng upo.
