PROLOGUE

20 2 1
                                    

Napaka simple ng buhay ko noon tahimik at matiwasay. Nahimik na nakaupo sa mga lugar kung saan alam kong walang pwedeng mambubulabog saakin habang nagbabasa ng iba't ibang klase ng libro. Matiwasay dahil halos wala namang namamansin sakin sa room,  napapansin lang nila ako sa tuwing kailangan nila ng tulong sa assignment o project nila.

At hindi rin naman natin maiiwasang makasalamuha ang mga taong kahit anong iwas mo ay pilit ka paring susundan at kukutyain, kahit hindi sila ang kausap mo ay sasawsaw sila sa usapan at bigla ka nalang nilang sasabihan ng mga masasakit na salita pagkatapos tatawanan ka nila. Well....that's life

 Nakakasawa na nga eh pero wala naman akong magagawa kung ganoon na talaga sila. Sabi nga ng  Mommy ko, darating rin daw yung araw na kung saan kusa ka rin nilang  titigilan.

Kaya naman hinayaan ko nalang sila at nilalayuan dahil natitiyak kong magkakaroon ng malaking gulo kung papatulan ko pa sila. Dahil kilala ko ang sarili ko...nahigit pa sa pagkakakilala saakin ng mga magulang ko....hindi nila ako kilala. Siguro kilala nila si Janine pero hindi nila kilala si Vane. 

Magugustuhan kaya ng isang sikat na ML player na si Jester Jake Ramirez ang isang READER na kagaya ko?... Atin nang alamin ang aming kwento ;>



-sorry sa mga wrong grammar and typos...hmmm well ito kasi yung first story na gagawin ko, try ko lang naman kung kaya ko :>.... kung ayaw niyo sa story wag niyo nalang pong basahin pagkatapos eh manghuhusga kayo lahat ng tao may kahinaan. Kung ayaw niyo then just leave it ok? HAHAHA geh geh enjoy sana magustuhan niyo ito :>





I'm a Reader and He's a PlayerWhere stories live. Discover now